Unutulan tek bir şey...

Bazen öle bişey hissedersiniz ki ne yapacağınızı, ne karar vereceğinizi bilemezsiniz, doğru olanı ararken bazen yanlış kararlar verir pişmanlıklar çekersiniz. Çok savaşırsınız doğru olanı bulmak için ama kararsız kalırsınız ne yapacağım? Diye dövünürsünüz....

Kafanıza takılan uzun soru işaretleri belirir birden onlarla mücadele edersiniz ama siz savaştıkça çoğalırlar...

Sonunda çıldıracakmış gibi olduğunuzda küçük bir umuda sarılırsınız ama bunun gerçekleşmicek bir umut olduğunu bildiğiniz halde...

Ve canınız daha çok incinir.

Neden? Neden bir sonuca varamıyorum?

Dersiniz, içinden çıkılmayan bu durumdan tam kurtulmak üzereyken yaptığınız şeyin başkalarına zarar verebilceğinin farkına varırsınız işte o an kendinizi feda edersiniz, aradan bu koca dünyadan çekilip bir kuytu bulursunuz kendinize ve yenildiğinizden emin şekilde güvensiz, kararsız, yalnız bir hayat geçirirsiniz...

Tıp kı bir yaşayan ölü gibi.........

Hayattan nefret edersiniz, hayatın anlamını yitirdiğinizden
Yalnızlığı tercih edersiniz, insanları inciltmekten korktuğunuzdan
Konuşmaya çekinirsiniz, yanlış bir şey söylemekten korktuğunuzdan
Ve sadece hayatı dışardan izlersiniz, hayatın içine girmekten korktuğunuzdan......

Ama hayat bu değildir siz sadece tek bir şey unutmuşsunuzdur.... HAYATA DEVAM ETMEYİ!