Ustanın alnı terlemez, alın teri mesleki bilgisizliğin sonucudur

Hiçbir iş kaba kuvvetle yapılmaz. Kaba kuvvetle yapılıyorsa zaten meslek ya da sanat değildir. Bize gerekli üretimi meslek ve sanatla elde ederiz. Kazmak, taşımak gibi bedenle yapılan işler bedenle yapılmaz; o nedenle iş değildir.

Bu konu üzerinde ısrarla duruyorum; çünkü insanlar çalışmak deyince bedenle yapılan işleri anlıyorlar. İşin hamaliye kısmıdır o, makine, alet, araç gereçlerle yapılmalıdır. İnsanların paraya ve çalışmaya ihtiyacı olabilir. Yine de insan onuruna yakışmayan bedenle çalışma insanlara iş diye verilmez.

Peki, iş nedir? İş, meslek ve sanattır. Bir şey üretmek ve üretileni değerlendirmektir. Bunun için sırtınızda bir şey taşımanız gerekmez, o işin uzmanı olmanız yeter.

Alın teri deyince çalışma akla gelir. Normal çalışmada alın terlemez; çünkü sonuçta taş taşımıyorsun. Boncuk dizerken, resim yaparken, makine elbise dikerken, yemek yaparken vs alnınız terliyor mu? Niye terlesin ki, bunlar belli bir ustalıkla yapılan şeyler.

Elbette bu işlerin bedenle yapılan yanları vardır. Ama bunun makineleşmesi gerekir. Çünkü çalışan hamal değildir. Sırtında bir şey taşımak iş değildir. Bunu yapan da yaptıran da cahildir. Bu işler için senin alet ve makinelerin olacak. İnsanlar sadece meslek ve sanatlarıyla ilgili alanda üretim yapacaklar.

Kimin alnı terler? Amelenin. Amele nedir? Hamal. Kerim Korkut düzenlerinde bu işler kişilerden alınacak. Kişi oturacak, uzmanı olduğu konuda üretim yapacak. Mal ve hizmet üretecek.

Ve elinde nasır… Allahım Allahım! Böyle bir şey yok ya! Kazma tuta kürek tuta adamın elleri yara olmuş, nasır bağlamış. Buna iş diyorlar. Nasıl oluyor bu? Örneğin bir yeri kazıyorsun. Makine kazacak sen değil. Elleri yara yapan bir iş olamaz. Esir kampında mıyız biz, böyle bir çalışma olamaz. Bu tür çalışma sadece bilgisizlik. Eskiden hamaliye işler daha fazlaydı değil mi, giderek azaldı. Demek ki oluyormuş.

Kerim Korkut bütün dünyaya haykırıyor “Bir yerde alın teri varsa orada cehalet vardır” Ben insanıma iş bulurum. Bizim yüzlerce çeşit mala ve hizmete ihtiyacımız var. Gül yetiştirenler vardır, çiçek falan. Ama en kırmızı gülü yetiştirmek de bir iştir. Çünkü en kırmızı gülün isteklisi vardır. Siz yaşamadığınız için istek ve ihtiyaçlarınız belli. Bizim düzenlerde insanlar sayısız argümanla alabildiğine yaşayacaklar. E tabi bunlara yetişmek için de herkesin bir sanatı mesleği olacak. Sırtında yük taşımak diye bir iş olur mu ya! Affedersin biz neyiz. Ağababalarınız böyle rezil bir hayatı size layık görüyorlar. Onların peşinden giden ayaklarınız dursun. Onları alkışlayan elleriniz kırılsın! Hayatı bilmiyorsanız öğretiyoruz işte. Sırtında taş taşımak yok, cehennem mi burası! Alın teri, nasırlı eller kutsal mutsal değil kardeşim, akılsızlık!

Kerim Korkut düzenlerine hoş geldiniz!