uyanış

Bir çıkmazın içinde yaşananlara inat, hayata tutunuyorum. Kendime sorularım var elbette. Bu ben miyim diye?

Her şeyden uzaklaştın.

Acaba neydi amacın?

Hayat mıydı seni küstüren?

Sen miydin yoksa hayata küsen?

Bunca zaman bu sorularla yorulmuşum.Sitem etmişim. Nafile geçen günlerim olmuş. Farkında bile olamamışım.

Yazık bana...

Bir hedef belirlemeliydim kendime.

Bundan sonra hayatımda yenilikler olmalı.

Alnım açık, gözüm ufuklarda olmalı.

Sevinçlerim olmalı içimde, hayata dair.

Mutluluklarım yanı başımda olmalı.

Ufacık düşlerimi, sıcacık umutlarımı paylaşmalıyım.

Sıkıca sarılmalıyım hayata, yenilikleri keşfetmek amacıyla...

Gerçekleşen hayallerimi artık, birer birer yaşatmalıyım.

Herkes duysun diye, özgürce haykırmalıyım.

Bir bahar gibi uyanıp çiçek açmalıyım.

Huzur içinde her yeni güne güneşle uyanmalıyım.

Sabahı nefesimde duyayım. Gün boyu hevesle soluyayım güzellikleri.

Dokunuşları kalbime değmesin kederlerin...