- Kategori
- Şiir
Uyanış

Çekilince ipleri salınıyorlar müsterih.
İpler ki güvenlikleri
Ne içinde ne dışındalar da olanın
‘Olmamaya’ duyulan derin korkularıyla gölgelerinin
aynalarda var sanıyorlar zahiri benliklerini.
Derin bir sıkıntının yüzü suyu hürmetine çevirilince dikkatleri;
Kim çekiştiriyor bu ipleri?
Bir engin boşlukta tanıyorlar bizatihi
İp de kukla da kuklacı da kendileri…
Bir acı raks başlıyor; süreli,
Bunca geçen zamanın bedeli…