- Kategori
- Şiir
Üzülme
GÖL
Sam yeli esti geçti ömürden,
Köz olmaz ki, küle dönen kömürden,
Bu dünyada talih kuştu, geçti, ömürden,
Tohum yeşerir sümbül güler, sıkılma.
Bu ayrılık su serpti yüzüne,
Felek tuttu götürüldü düzüne,
Gözlerine dik bakmağa yüzü ne,
Gelir o gün, hakkı bilir, üzülme.
Gam etme güzel gözlüm, yüreğim,
Sen gülmesen ısınmıyor küreyim,
Bu dünyayla dava edip dert eğim,
Nasıl bakış yürek delir, sıkılma.
Gül açılar, bülbül güler, bağ güler,
Göz yol çeker, yürek gözler, üzülür,
Gam gemine, dem demine düzülür.
Bahar gider yine gelir, üzülme
Şifa diner, od püskürür ağızdan,
İmdat umdu, penah etti kâğıttan,
Gece dindi, nasıl desin bu kızdan,
Yıldız gökten sevinç eder, sıkılma.