Uzun ara

Sevgili blogdaşlarım,
Mayıs'ın ilk günlerinden birinde köyüme gidiyorum.
İnebolu'da, Karadeniz kıyısına seyirlik yürüyüşle 20 dakika mesafede bir orman köyü.
Nüfusu sanırım kışın en çok 10 yazın en çok 20 kişi.
Orada evim yok. Önce kendime küçük bir ev yapacağım.
Ev parasının yarısı cepte, yarısını da emekli aylığımdan kesintili kredi aldım. Toplamda 35 bin liraya içinde kışın da oturabileceğim kutu gibi bir ev yapabileceğimi hesapladım.
Oralarda dedelerden kalma hissedarı pek çok olduğundan bakımsız kalmış küçük yerlerimiz var. Önce o yerlere sonra da boş bulduğum her yere meyve ağaçları dikmek istiyorum. En çok da ceviz dikeceğim. 

Kısmet olur da yerleşirsem ve internet hizmeti de alabilirsem önümüzdeki kış görüşebiliriz.
Blog yazılarınızı okumaktan uzun süre mahrum kalacağımın sıkıntısından uzaklaşmak için " ya okursun, ya yaşarsın" diyorum kendi kendime.
Galiba şimdi biraz yaşama vakti.
Hoşça kalın! Hepinizi sevgiyle kucaklarım.
 

Muharrem Soyek