UZUN ZAMAN OLDU...

En son bir tatil yerinde ballı lokma tatlımla idik...Ne çok özlemişim onunla olmayı. Böcekler ve dinazorlarla ilgili kitabı  kendi yorumumu da katarak on yüz milyon kez okuduk, Her okuyuşumda o üzüm karası gözlerini merakla açarak benim unuttuklarımı bana hatırlatarak okuduk. Dışarıdan müzik sesi gelince "hobaaa eller havaya "diyerek kalktık oynadık.

Canımız mı sıkıldı inşaatçılık yaptık. O su taşıdı ben çukur açtım...bıkmadan su taşıdı sular kumların arasından süzülerek heba oldu gitti. Sabrına hayran oldum, aldırmadan su taşıması müthişdi.

Yüzelim dedi yüzdük ..oynayalım dedi oynadık. Çılgın bir anneanne ve torunu bir haftalık tatil yaptı.. dönüş yolunda "gitme anneane " diye ağladı. Nicedir benim için kimsenin gözünde bir damla görmedimdi.

En son babam benim için ağlamıştı biten bir evliliğin ardından mahkeme dönüşü...Ne oldu kızım demişti hüzünle "bitti baba" deyince nasılda gözyaşı dökmüştü...

KIzım bir gün telefon açıp "haydi artık anneanne oluyorsun " deyince  ne çok sevinmiştim.Artık kızımı benim kadar sevecek koruyacak biri daha var diye...

Heytt yaşasın ikinci kuvvet  "Çınar beyde yolda"  ailem büyüyor kuvvetleniyoruz. Çınarın da abisi kadar sevgi dolu olacağını biliyorum çünki benim torunum o  sevgi ile yoğruldu mayaları onların.

Çoktandır yazmıyordum. Dün bir blogum için yazılan bir yorumdan sonra aklıma ilk gelenleri yazdım...Özlemişim buraları... Bölük pörçük nakledildi duygular. Affola...Sevgi ile kalın efendim.