Vapurlarla dans eden martılar

Uzun süredir İstanbul'da yaşayıp da vapurla karşıya geçmeyeniniz yoktur heralde. Aşağıda 20dakikalık bir vapur seyehatinden izlenimlerimi anlatıcam kendimce. 

Vapur sahilden ayrılıp yavaş yavaş dalgalara karışmaya başladığında, vapurla başlar martıların dansı. 

kimi vapurun bir adım gerisinde, kimi elini uzatsan değecekmiş gibi hemen dibinde ellerinin...Kimi rutin bir tempoda bir aşşağı bir yukarı... Kimi hep yukarda değecekmiş gibi gökyüzüne... Kimi dilenir bir lokmayı eğilir efendice... Kimi hiç selam vermez efecesine... Kimi takmaz simidin susamını dans eder ölürcesine... 

Çocuklar gibi onların da yavruları..."Bana da ver. Bana da ver. Bana da ver. diyor şımarıkça, arsızca... Öte yanda baba martı sürüye göz kulak olma telaşında. 

Vapurun güverte müdavimleri, az çok üç beş lokma atar havaya, bakar telaşsızca... Bir tek çocuklar kanat çırpışlarını izler heyecanla... o ara portakal suyu sıcak tost var diye bağırıyordu garson....Gazetesini okuyordu bir adam umarsızca... 

" Türk kahvesi 2 lira abicim" derken büfedeki görevli, iki güzel üniversiteli genç durup durup kikirdemekteydi. 

Vapur yüzmeye, martılar dans etmeye devam ederken dalgın, düşünceli bir adam denizi seyretmekteydi. Sevgilisinin gözüne bakıp erirken delikanlı, Kızgın bir teyze seyretmekteydi onları gözü kanlı... 

O ara eminönü iskelesi gözüküverdi. Halatı alan görevli ileri doğru eğildi. Yorulan ya da vazgeçen martılar çoktan dönmüşlerdi geriye. En ileride olan martı sağlam bir selam çaktı kaptan köşküne. Son bir hareket yaptı dansı bitirircesine... 

Ve dalgalardan yorulan vapur, yanaştı iskeleye öylesine... Yeni martılar aldı.geri dönen martıların yerini sessizce...