Ve aradan yıllar geçti

Dün Google'a adımı yazıp arattım. Niye böyle bir şey yaptım bilmiyorum ama iyiki yapmışım. Belki size komik gelecek ama bir blogumun olduğunu unutmuştum. O kadar uzun zamandır yazmıyorum ki böyle bir başlık açıp geçen zamanda nelerin değiştiğini anlatmak istedim.

Bu blogu açalı beş yıl, son yazımı yazalı üç yıl olmuş. Ben tabiiki de aynı ben değilim, olamam da... "Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir (Heraklitos)" sonuçta. Şimdi başlıyorum madde madde anlatmaya:

"Matematik, moda, tarih ve voleybolun oluşturduğu karenin köşegenlerinin kesim noktasında, ite kaka matematik okuyor" demişim kendimi tanıttığım yazımda. Bir kere bu cümledeki her bir harf değişti desem abartmış olmam.

Birincisi artık okumuyorum, bitirdim (buraya bir zafer işareti olmalı). Hatta yüksek lisans yapıyorum. Bölümün en anlaşılması zor ana bilim dalında, çok saygı duyduğum bir hocamla çalışıyorum. Şu sıralar bir makale çıkarmak için uğraşıyorum ve tezimi bitirmeye çalışıyorum.

İkincisi karenin bir köşesi kırıldı çünkü fiilen voleybolu bıraktım. Ama ruhum hala sporcu. Elimden geldiği kadar maçları takip ediyorum. Kabul edelim ki artık iyi bir voleybol seyircisiyim.

Üçüncüsü modaya hala ilgim olmakla birlikte zevklerim değişti. Artık bu konuda daha bilgili olduğumu düşünüyorum. Ve fakat bu alanda yapmak istediklerimi yapamamış olmak canımı sıkmıyor değil...

Dördüncüsü tarih konusunda bilinçlendim. Eskiden işin magazin kısmını veya ilginç hikayeleri severdim. Şimdi ise bunun yanında "Ne olmuş?, Nasıl olmuş?, Öyle olmasaymış nolurmuş?" gibi derin sorularla sorgulamaya başladım, sorguladıkça ecdada daha bir saygı duydum.

"İkinci üniversite diye tutturdu, uluslararası ilişkilere maydonoz oldu" demişim ya... İşte onu hala bitiremedim.

Geleceğim hala meçhul.. Ama "gelecek" kelimesi anlamı itibariyle meçhulden ayrı düşünülemez zaten. Yani herkesin geleceği meçhuldür. Biz sadece planlar yapar, çalışıp çabalar, biraz olsun bilinmezliği kırmaya çalışırız.

Bunların dışında;

1. 13 tane ÖSYM sınavına girdim.

2. Üç kere KPSS den başarısız oldum.

3. Biri en yakınım olmakla birlikte on arkadaşımı evlendirdim, üçü de nişanlı...

4. Sayamayacağım kadar çok hayal kırıklığına uğradım.

5. Depresyon tedavisi gördüm.

6. Atanamayınca özel ders vermeye başladım.

7. İki yıllık böbrek taşımı düşüremedim.

8. Farklı düşüncelere nazik olmayı öğrendim.

9. 200 civarı yeni insan tanıdım.

10. Sokak kedilerini sevdim.

11. 25 civarı otobüs yolculuğu yaptım.

12. Bana kötü gelen insanlardan uzaklaştım.

13. Yaklaşık 800 fotoğraf paylaşım ama bunların 750 tanesini sildim.

14. Düşünmeden konuşmayı bıraktım. Hatta düşünmeye başlayınca konuşmayı bıraktım.

15. Yemek yapmayı öğrendim.

16. Bir insanın ömrü boyunca 100 litre gözyaşı döktüğünü göz önüne alırsak 25 litresini tamamladım.

17. Rahatsız olduğum konularda susmamayı öğrendim.

18. Saçlarımı belime kadar uzattım.

19. Her yeni yaşıma gülerek girdim.

20. Makyaj konusunda kendimi geliştirdim.

21. Bir sene matematik topluluğu başkan yardımcılığı yaptım.

22. Kendime ilham alacak yeni kişiler keşfettim.

23. Baya bir kitap okudum.

24. Bilmem kaç tane yeni karar aldım, bilmem kaç tane kararımdan vazgeçtim.

25. Umudumu hiç kaybetmedim.

Buraya kadar okuduysanız değişimime ikna olmuşsunuzdur. Gerçekten bu okuma zahmetine katlandıysanız çok teşekkür ederim. Umarım bu yazım birinin hayatına dokunur, birine umut olur ya da ne bileyim hiçbir şey olmasa bile en azından içimi döktüm. Ben şimdi gideyim kendime yeni bir tanıtım yazısı düşüneyim. Siz de kendinize iyi bakın. Hoşçakalın...