Vefatının 3. yılında M.Kemal Yılmaz'ı anıyoruz

NEDEN OLMASIN

On binlerce ölmedik mi biranda

Hiroşima’da, Erzincan’da…

O istemeye,

Bir gecede hemen gebe

Allı duvaklı toprak gelin.

Birde bakmışsın yer yarılmış ortasından

Gök yırtılmış mavi mavi

Konuş muş ayağın, elin.

*

Ne olmuşsa olmuş biranda,

Niyet, niye kısmet?

Aşk derken, ekmek derken,

Aklıma esmiş birden

Girivermiş koluna hanım hanımcık Hürriyet…(1)

 (Varlık, 15 Haziran 1960)

Bu özgün  şiirin, dizelerin  şairi Aydınlı öğretmen gönül adamı M. Kemal Yılmaz’dır. M. Kemal Yılmaz çok duyarlı bir insandır. Her yönüyle dörtlük bir yurtseverdir. Yazımın girişini onun bir şiiriyle yaptım.

Günler ve aylar su gibi akıyor. Eski Aydın Milletvekili eğitimci şair ve yazar ve emekli M.E. B. Bakanlığı Başmüfettişlerinden M. Kemal Yılmaz aramızdan ayrılalı üç yıl oldu. 9 Mart 2013 günü Umurlu / Köşkte bir restoranda birlikte yemek yedik, Şiirler okuduk, anılarından söz ettik. Aradan 24 saat geçmeden 10 Mart 2013 günü Hakk’a yürüdü. 13 Mart 2013 günü Umurlu’ da aile mezarlığında toprağa verildi.

M. Kemal Yılmaz ( 1921 ) yazılarıyla, mektuplarıyla,   kitap ve dergi ve gönderdiği   gazetelerle    Anadolu’nun her tarafına koşuyordu. Bir ayağı Çanakkale ‘de,bir ayağı  Adıyaman’da idi.Anadolu ‘yu Trakya’dan Van’a  kadar tarafı yakından biliyor ve tanıyordu. Dini, inancı, ırkı, rengi  ve düşünceleri  ne olursa  olsun   Türkiye’de   yaşayan  her insanı  kardeş olarak biliyordu. Aydın, hoşgörülü bir gönül adamı idi. Anıları, eserlerdi ve Türk edebiyatındaki yerini“ Hayatı ve Eserleriyle Umurludan M. Kemal Yılmaz” ( 3.Baskı Söke Cumhuriyet Matbaası, 2012, 400 syf) , adını taşıyan kitabımda ayrıca detaylı olarak tanıtmışım.

M. Kemal Yılmaz’dan bana sık sık Ankara’dan dergi, gazete ve mektupları geliyordu. Haberleşmeyi çok seviyordu. Kültürümüze de aşıktı. Bir yerde ona  “Kültür Baba”  diyenler vardı. Bir gün bana yine dergi ve bir, iki kitap göndermişti. Bunların arasında mavi kalemle ve okunaklı bir el yazısıyla birkaç cümlelik bir notu vardı. Aynen şöyle yazıyor: Tarih:7. 11. 2001. Sevgili Kadir,  bana Mardin / Kızıltepe Sakarya İlköğretim Okulu Müdürlüğünden bir mektup geldi. (  31.10.2001)  benden kitap ve yardım bekliyor. Ben ne yapabilirim? / Ben Bayırdamı Köyü Öğretmeni “ başlıklı şiiriniz  çok güzel, 24 Kasım Öğretmenler Gününde  okumanızı dilerim.Ben ne yapabilirim “ diye yazıyorlardı.  Ben de telefonla aynen şunları söyledim: Ben onları ve okulu tanıyorum, fakir öğrenciler için kırtasiye ve giyecek filan istemişler “ dedim. Sonradan öğrendim ki bir televizyon kutusu kırtasiye ve giyecek v.s, gönderdiklerini öğrendim. İşte M. Kemal Yılmaz böylesine duyarlı, eli açık, yardımsever, eğitim ve öğretime değer veren bir yurtseverdi. Onu anlatmak çok zordur. Tek kelimeyle bir cumhuriyet aydını idi.  O denlide mert vefalı idi…

Aramızdan maddeten ayrıldı, ama manen her zaman eserleriyle ve düşünceleriyle gönlümüzdedir. Tek kelime ile örnek bir öğretmen ve Anadolu’ya âşık sevgi dolu bir alperendi. Vefatının üçüncü yılında saygıyla ve rahmetle anıyor, Nur içinde uyusun diyorum. Sözlerimi bir şiiriyle bağlamak istiyorum: 

BİZİM OĞLAN

Beşi bitirdi bizim oğlan

Aman, okusun Kemal Efendi

Okusun.

Ağaya olmasın çoban.

*

Sarı inek bölünmez ki dörde,

El kadarcık kıraç tarla

Derman mı olur derde.

Bizim oğlan muhtaç olmasın

Namerde.

*

Ayağımı yer yakar benim,

Başımı gün yakar, öğretmenim.

Bizim oğlan okusun

Paşa olsun desem, olamaz,

Doktor okuluna gidemez,

Öğretmenlik nesine yetmez…

*

Yılda on iki harman

Aylığın alsın gölgede oturduk yerden

Biraz da bizim oğlan…

*

Ağanın kızı olsun mu oğlana hayran,

Oku, kurbanın olam,

Oku bizim oğlan.

M. Kemal YILMAZ

( VARLIK, Sayı: 640, 15.2.1965)

1-Umurlu Çiçekleri, Üç Demet Şiir, Aydın, 2001

2- Geniş bilgi: Hayatı ve Eserleriyle Umurlu’dan M. Kemal Yılmaz,

Hazır. Abdülkadir Güler, Cumhuriyet Matbaası,3. Baskı, Söke-2012

*

Abdülkadir  GÜLER 

10. 03. 2016 - SÖKE