Vergi dairesinde bir sabah

Devlet baba torba yasasını çıkartmış, işçinin canına okumuş, milyonlarca dolarlık borcu olan şirketlerin borcunu sümen altı etmiş, o arada da vatandaşıma kemik atmış, gel bak borcunu indirdik demiş. 

Peder beyin, 90 larda mektup ile yolladığı beyanname kaybolduğu için 20 yıl sonra borcu çıkması ve hesaplarının dondurulması sonucunda, hayırlı bir evlat olarak bu sabah onunla birlikte vergi dairesinin yolunu tuttum.Vergi daireleri hiç bir zaman hoş yerler değil ancak torba yasa ile yurdum insanı borcunu ödemek için yığılınca daha da çekilmez bir yer olmuş. 

2 saat 15 dakika süren ve tatsız bir M. Shyamalayan filmi gibi sonu olan bir sabah geçirdim.Vergi dairesine girilir 3. kata çıkılır form alınır doldurulur, birinci kata inilir havale alınır, 4. kata çıkılır kayıt yaptırılır, 2. kata inilir vergi numarasının başına göre sıraya girilir imza alınır, 3. kata çıkılır vergi numarasının sonuna göre sıraya girilir imza alınır, birinci kata inilir bir daha sıraya girilir.Bu hadise uzanca bir süre böyle devam etti, bir sürü evrak ve bir sürü imza üstüne imza.Bu süreçte her katta üşenmedim saydım ortalama 30 memur bulunurken, bankolarda memur olmadığı için her gereksiz görüldü için ortalama 15 dakika bekledim. 

Devlete olan borcumu ödeyeceğim gazıyla geçen bir sabah ve defalarca in çık, defalarca imzadan sonra, vergi dairesinden günün bombası geldi.Bir hata olmuş sizin bize borcunuz yokmuş, bizim size borcumuz varmış ama biz şimdi sizinle uğraşamayız önümüzdeki ay gelin dilekçe verin size olan borcumuzu ödemeyi o zaman düşünürüz, çıkmaz azın son çarşambası da size olan borcumuzu öderiz. 

Sonuç, 70 yaşında bir adam bütün bir sabah boyunca merdiven inip çıktı, saatlerce ayakta bekledi, memur suratı çekti ve boom borcunuz yoktur. Tekelin içki bölümünü alıp milyarlarca dolar vergi borcu olan adamın borcunu yemek masasında sil, senin hatandan kaynaklanan borcu ödemeye çalışan vatandaşına eziyet çektir.Ah yurdum ah...