Vermedik çiçeklerimizi

Vermedik çiçeklerimizi

Sevgi topladık dalından umudun

Çiçeklerimizi sımsıkı tuttuk elimizde

Koynumuzda gizledik sevdamızı

Duyan olmasa da söyledik

Haykırdık düzlüklere içli şarkımızı

Bazen ikimiz kaldık dünyada yap yalnız

Ama vermedik çiçeklerimiz elimizden

Bir küçük kelebeği sırdaş edindik

Yandı yüreğimiz belli etmedik söylemedik

Aşkı bilmeyenlerin demirlerini yumrukladık

Sevmeyi bilmezler çevirdi önümüzü de

Yine kopmadı ellerimiz ellerimizden

Eritip mekanları yüreğimizde yine buluştuk

Yine kucağında uyuduk birbirimizin

Biz soğuklarında üşüdük hasretimizin

Özlediğimizde küsmedik kaderimize

Büküp boynumuzu içimize sakladık

İçimize akıttık gözyaşımızı akşamları

Ama vermedik çiçeklerimizi elimizden

Saklandık biz bizi kimse bulamaz

Bazen bir kelebeğin kanadında buluşuruz biz

Bazen de hiç görmeden okşarız saçlarımızı

Kimse durduramaz gözyaşımızı biliyoruz

Ömür koyduk değerine aşkımızın

Buluşamasak da severiz biz sevdalıyız

Dönemeyiz yolumuz sevdamıza uzanır

Bir fani ömürdür geçer de buluruz biz bizi

5.9.2006ra