Ya yarın olmazsa...

11.06.2012

Sevdiğimi sanırdım seni, ara ara özlediğimi, bazen kızıp öfkelendiğimi... Bir acı kaybın ardından bu gün anladım ki, yaşıyorsam senin sevginin hücrelerime dağılmasıymış mutluluk.  Tam da bir acının çığlıklarını duyarken senin ılık, kadifemsi sesinin, varlığının yüreğime verdiği serinliği anlatabilir mi sözcükler bilmiyorum. 

Sık sık kendime seni sevdiğimi söylüyorum. Bilirsin en sevdiğim anlarda dudaklarımı ısırırım işte öyle yapıp aklımdan geçiyorsun.

Öylesine özledim ki, seni yüzünü, ellerini, sıcaklığını, kaçamak bakışlarını hayal ediyorum belki bin kez. Doymuyorum seni düşünmeye, sevmeye, özlemeye… Bu gün ben seninle varlığımı tazeleyip yenileniyorum güne…

Binlerce kez şükrettim bu güne… Yaşadığımız anlara, seninle barış dolu olduğumuz bu güzel mevsime… Kaybetmeyi düşünmek, sevdiğin birini kaybetmek onu toprağa vermek dayanılmaz bir acı ve sonsuz bir keder… Ne yazık ki, hayatın gerçeği böyle bebeğim…

Yaşam, yaşadığımız ya da yaşamadığımız sayılı günlerle sınırlı…

Osho, birine olan duyguların yansımasını ve varlığı ne güzel anlatır. Diyor ki, “eğer sen yakın olmaya hazırsan, karşındakinin yakın olmasına da yol açabilirsin. Senin açıklığın, onun açık olmasını kolaylaştırır. Senin içtenliğin, onun içtenliğine, masumluğuna, güvenine, sevgisine, açıklığına izin verir.
Sen olmazsan, bu evrenin şiirinde, güzelliğinde bir şeyler eksik kalır. Bir şarkı, bir nota eksik kalır, bir boşluk olur; hiç kimse sana bunu söylemedi.”

Bütün içtenliğim ve en saf, en masum hallerimle bu gün sana varlığının bu dünya için ne denli önemli olduğunu söylemek istiyorum.

***

Yaşadığımız güzellikler ancak sevdiğimiz insanların sağlıklı, huzurlu ve kimseye muhtaç olmadan yaşamlarını devam ettirmeleri sonucu bizlere olumlu/olumsuz bir şekilde yansır.

Bu gün şükretmenin en üst doruklarına çıkıp her şey için tek tek teşekkür ediyorum yüce yaratana… Bedenimizin tam ve bütün olması, dengeli bir ruh hali ancak koşulsuz sevgiyle bütünleşince tam ve anlamlı oluyormuş.

Bu gün yaşadığınız ömrün son gün olduğunu bilseydiniz ne yapardınız? Ne kadar inançlı olsanız da ürkütücü geliyor kulağa… 86 yaşındaki bir teyzemiz kıyamayıp giyemediği kıyafetlere baktı ve dedi ki’ Yazık keşke giyseymişim. Dolapta durarak eskidiler. Ne yaşadım ki anlamadım.’ Diyerek derin bir iç çekti.

Çoğu insan gibi bizde  bu dünyanın kalıcı ve ömrümüzün uzun olacağını belki de yaşlanmayacağımızı düşünüyor olabiliriz. Oysa zaman büyük bir hızla ilerliyor. Takılıp kaldığımız sorunların dişlileri arasında gezinirken yakalayamadığımız mutluluklar için ne acı bir kayıp…

Bu gün kendiniz için şükür günü ilan edip bir bakın sahip olduklarınıza ve sahip olamadığınız şeylerin ağırlığı altında ezileceğinize sahip olduklarınızın değerini vererek ona sıkıca sarılın.

Sizi yürekten seven, değer veren kişinin/kişilerin önemini anlayıp gereksiz çer çöplerin temizliği için de ideal bir gün olabilir.

Bütün işleri bir kenara atıp en çok sevdiğiniz bir arkadaşınıza, yakınınıza, akrabanıza özel bir an yaratın, hayat sizden çalmasın, siz hayatı yakalayın.

e-mail:belginturan@gmail.com