Yağmur kadın

Yağmur kadının

Başı dik, yüzünde gülümseme

İçi darmadağınmış

Yüreğinin kocamanlığıyla başı dertteymiş

Kendi yalnızlığıyla çoğalırmış

Derdi ille de hayata bir iz bırakabilmekmiş

Ama yorgun, ama dağılmış, ama tükenmiş

Hiç belli etmezmiş.

Güçlü ama kendi gücünün altında eziliyormuş

Güçlüymüş ama güçlü olmak istemiyormuş

Güçlüymüş ama zaten başka çaresi yokmuş

Güçlü kadın yerine, mutlu kadın olmak istermiş

Buzdağı örmüş çevresine, kendini derinlere gizlemiş

Aslında su yüzünde bir yelkenli olmak istermiş

Herkes onun güçlü olduğunu bilirmiş

En yakınları bile onun yardıma ihtiyacı olduğunu düşünmezmiş.

Kimse onu çözmezmiş

Yağmur kadın

Acısının da mutluluğunun da hakkını verirmiş

İnatçıymış

En çok annesini severmiş

Ama

Her şeyden vazgeçilebilirliği öğrenmiş.

Bir de kuşları kıskanır, kuşları severmiş.

Çünkü hiç mutluluktan uçmamış