Yağmur yağsa bu şehire...

Yağmur yağsa diyorum artık bu şehire...
Silip götürse dünden ne varsa kirlenmiş.
caddeleri sokakları temizlese.
en çok ta beni.
bizi temizlese.
en başta duygularımı silip süpürse bitip tükenmeyecek sağanak
yüreğimin her sayfasına binlerce damla düşse
adını silse , oraya kazınmış adını
seni anımsatan yaptığın tüm kötülükleri.
tüm hücrelerimden söküp atsa seni
beynimin içine işlese de o yağmur , hayalinide silse
Yağmur yağsa diyorum artık Ankara'ya...
gözyaşlarıma karışsa
son kez beraber ağlasak geçmişe
biliyorum mevsim sonbahar , mevsim hazan
yıkasa , bedenimde ruhumda ne varsa ondan kalan.
hatıralarıda önüne katıp götürse , anılarıda
bir tek şiirlerim kalsa geçmişe dair , yazılarım
zaman zaman okuyup kendi halime gülmek için.
Yağmur yağsa diyorum Ankara'ya sağanak sağanak
bütün bir gece ellerim cebimde dolaşsam sokaklarda
iliklerime kadar ıslanarak.
sırılsıklam bir şekilde dönsem garip odama
sana dair ne varsa hepsini toplayıp atsam
caddemden akan o kirli sulara.
son sigaramı yakıp baksam ardından mazimin.
sonra dinse yağmur...
o toprak kokusu kalsa geride huzur veren
gönlümde tekrar açca en güzel çiçek yediveren
bir kaç kırmızı gül , bolcada mavi.
tekrar sevmeye hazırlansa diyorum bu gönlüm
Ankara'ya sağanak sağanak yağmur yağsa....