Yakayı kaptırdım

Nedenini bilmeyiz bir yanımız hep garip bir hüzün kokar. Severiz hüznü.

Ayrılığı sevmeyiz ama barışmayı çok severiz.

Aşk için ağlarız gözlerimiz kızarıncaya kadar. Bazen de göz yaşımız kendiliğinden akar.

Ne kadar çok ağlarsak o kadar çok sever o kadar çok bağlanırız. Göz yaşımızla bütünleşir aşkımız.

Aşk şarkıları dinleriz kendimizi kaybedene kadar ağlarız.

Birlikteyken mutluluktan ağlarız ayrılınca üzüntüden. Sever ağlarız nefret eder yine ağlarız. Sevgilimiz yok diye ağlarız olan da kavga edip mutsuzluktan ağlar.

Aşkın tarifi çok zor. Bu güne kadar da buna benzer şeyler sürekli yazılıp çizildi. Bundan sonra da yazılacak.

Bu yazılanlar yazanın kendi yaşadıkları mı yoksa genel yaşananlar mı diye merak ederiz.

Mutluluktan ölmek isteriz böyle de abartılıdır yaşadıklarımız. Kimse mutluluktan ya da mutsuzluktan ölmez.

Aşklar sonsuza kadar sürsün isteriz. Hiç bir aşk hiç bir sevgi sonsuza kadar sürmez.

Aşkımızı haykırırız dağlara taşlara bazen de kendimize bile itiraf edemeyiz.

Susarız kaybetmekten korktuğumuz için. Bu defa da sustuğumuz için kaybederiz.

Aşk çoğu zaman araya giren mesafedir. Görmeyiz sesini duymayız dokunmayız ama aklımızda yüreğimizde yaşatırız.

Aşkın en önemli özelliği beklenti üzerine kurulmaması.

Aşk her zaman sürpriz yapabilir. Karşımıza nasıl ve nerede çıkacağı hiç belli olmaz. Aşk davetini kabul edenler en mutlu kişiler olur. Bittiğinde ise en mutsuz kişiler.

Aşk almadan vermektir. Üstelik zorlama olmadan.

Aşık olmak bir sanattır. Sevmek bir sanattır. Doğuştan gelen bir yetenektir. Sonradan kazanılmaz.

Aşk ürkütür *eyvah yakayı kaptırdım* hissini verir.

Bazen de aşk *yakamı tut artık* diyebilmektir.