Yaktın beni Ezginin Günlüğü

O akşam

Bademaltı’nda bira içiyorduk hani.

Canım hava yağmurluydu,

Elektrik kesikti de

Şömine yanıyordu hatta.

İçinde çiviler birikmişti şöminenin ve Mahmut abi onlardan heykel yapacaktı

‘Şöminenin yakamadıkları’ diye.

Hatırladın mı hanım!

Yeni tanışmıştık da birbirimizin sağından solundan yürüyüp duruyorduk!

Konuşacak lafımız bitince Ezginin Günlüğü ve bir iki bira yetişiyordu imdadımıza.

Du bakiiimm...

7 sene olmuştur.

Belki de 7 sene bir de Yaz.

Sen hani

Kollarındaki takıları sallaya sallaya

Gözlerini gezdire gezdire

‘bis artık İstanbul’a taşınıyos’ dediydin ya.

Ben korkudan bi şey soramadıydım.

...

bakma kibar adamım ben.

Bu akşam ‘nerelerdesin bu saate kadar’ diye

Kafama -ne olduğunu da hala anlamadığım- bi şeyler fırlatınca geldi aklıma

Nezaketimden sorayım dedim.

Sahi siz ne zaman taşınıyorsunuz İstanbul’a?

Bak valla

hamal
kamyon

Uçak

Gemi

Bi şey lazım mı?

Okan Ünver