Yalnızlık Paylaşılmaz

Paylaşılmaz yalnızlık, bir yanınız Karacadağ’a ve bir yanınız Nemrut’un o muhteşem sivriliğine bakıyorsa. Bakıyorsa bir yanınız gözünüzün alabildiğince uzanan buğday tarlalarına, başakları eğik memleketimin….

Bakıyorsa bir yanınız, gelincik çiçekleriyle süslü, kavunlu, karpuzlu ovalara baharda, bir de susuzluktan çatlamış topraklarıma, yalnız değilsin işte o zaman, yalnız olamazsınız bunca zenginliğin içinde .

Körpe kızlar, taze gelinler süt sağıyorsa Karacadağ’ın eteklerinde dura-kaçışa. Hele bir de karanlık odanıza akşamın gelişini, köye dönen koyunların,kuzuların çıngırak seslerinden anlıyorsanız, yalnız değilsiniz işte o karanlık ve tenha akşamlarda…

Gün olur, güneşin o kızgın batışını izlerim, yalnız lojmanımda, hüzünlü bir ölüm akşamında. Uyanırım güneşin sancılı doğumunda, çocuklar oynaşır yanı başımda. Kuzular meleşir, karşımda.Ve uzağımda bir kağnı umut verir gibi,erkenden susuzluğuma su taşır.

İşte o an türkü söylerim, bağırırım bağıra bildiğim kadar,ardından severim bu yeri,sevebildiğim kadar..



www.idealistogretmenler.com