Yarın yine yağmur yağacak!

Sayılı yaz günlerini yaşarken kışın hemen bir ay ötede olduğunu bilmek beni feci halde daraltiyor. Beni daraltan sadece bu değil.

Şu ara kafama takılan şeylerin başında insanların dünyayı sanki sonu gelmeyecekmiş gibi tüketmeleri geliyor. Beni bu çok rahatsız ediyor. Daha küçüçük yaşlardan alıştırılıyoruz buna. Kızlar küçük prensesler gibi yetiştirilirken oğlanlarda yetişkin erkekler gibi araba, motor yada teknolojik harikalar ile beslenen bir merakla yetişiyorlar.

Dışarda oturmuşum bazen açan bazen kapatan güneşin altında, kuçağımda dizüstü bilgiayardan gelen müzik ve buna eşlik eden arı,sinek vs vızırtıları.

İnsanlar neden zevk alır? Güzel bir yaşamın temellerini neler oluşturur? Maddi imkanların ve sağlığın yerli yerinde olduğunu var sayarsak. İnsanlar ne için didiniyorlar bütün zaman boyunca? Çalışmak neyi amaçlıyor? İnsanların varoluşlarında ilk amaçları karınlarını doyurmak,barınmak ve içgüdüsel olarak çiftleşmek. Sonra statü devreye girdi. Güç çatışmaları yaşanmaya başlandı ve insanlar arasında güç adına savaşlar çıktı. Savaşları yapan askerler ama savaş kararını veren hep insanları ezen güç değil mi? İnsanlığın en büyük vebası bence güç savaşları.

Devletler arasında yaşandığında savaş, bir toplumun kesimleri arasında yaşandğında iç savaş,iş çevrelerinde yaşandığında rekabet, ailede yaşandğında ise şiddetli geçimsizlik. Belki bazıları düşünecek ki rekebet faydalı nasıl savaş yada iç savaş ile aynı potada değerlendirisin? Rekabet belki insanların ölmesine dolaylı yollardan sebep olduğu için.

Düşünün ki dünya devleri BP ve Shell herhangi bir dünya devletinden daha az güçlü değil. Gücün yoğunlaştığı her yerde sıradan insanların başına bir şeyler gelebileceğine inanıyorum ben. Örneğin Ukrayna’da olup biten portakal devrimi denilen çekişmenin hemen ardında büyük petrol şirketlerinin çıkarlarının yatması yada Irak’ın içler acısı durumu.

İnsanların mutlak mutluluğa gücün hiç bir şeklinin hakim olmadığı bir ortamda ulaşabileceğine inanıyorum. Ütopik hemde cok fazlasıyla.

Güç çekişme ve çatışmalarının yaşanmadığı, süpermarketlerin, çok katlı mağazaların olmadığı, lüksün ve ısrafın en büyük suç sayıldığı, arabaların yerini sadece toplu taşıtların aldığı, enerji kaynaklarının yine doğadan ve ona zarar vermeksizin üretildiği bir dünya. Yazarken bile zevk alıyorum. Kimbilir gerçek olsa ne mükemmel olurdu. İnsanların başında ki şu anda "kullan at sendromu" yerine "seni o bırakana kadar kullan" sloganının trend olduğu bir toplum. İnsanların sosyal sınıflarının olmadığı, yönetimin sırayla yapıldığı. Dunyada tüm ırk ve din ayrımının bittiği tek dinin insancıl olmak olduğu ve tek ırkın insan olmak olduğu. :)