Yaş kemale erdi

Başlayan her günü seviyorum.

Puslu, karlı, yağmurlu, güneşli...

Eskiden kışı sevmezdim.

Nerde kaldı şu bahar derdim.

Değiştim.

Penceremden görünen her görüntünün detaylarını güzelliklerini fark edebiliyorum artık.

Ağaçların çiçekli, kurumuş, yeşillenmiş, halleri...

Hepsi ayrı güzel.

Eskisi gibi uykunun orasından burasından çekiştirip uzatmıyorum.

Ben uyuyorum

Hayat uyumuyor

Öğrendim.

Uzun yıllar oldu, erkenden kalkıyorum.

Tan vaktini biliyorum, güneşin doğuşunu izliyorum.

Aşk ne kadar ıstırap verirmiş

Ama yine de buna değermiş

Biliyorum.

Yalnızlık neleri hatırlatırmış

Neleri özletirmiş

İnsan kendine nasıl ulaşırmış

Nasıl uzaklaşırmış

O ne demiş bu ne demişleri bıraktım

Gülümsüyorum.

Detaylandırıyorum hayatı.

Her günü öpüp başıma koyuyorum.

Yaşın kemale ermesi bu olsa gerek.