Yaşanmış aşklara

Onun için yaşıyorsan aşıksın...
Ona zarar gelmesini istemiyorsan, onsuz zaman geçniyorsa, o geldiğinde sen tamamlanıyorsan aşıksın...
Yağmurlu havada onunla gezmek, onunla ıslanmak, ruhunu onunla arıtmak mutlu ediyorsa seni aşıksın...
Gece zifiri gecede yıldızlara bakmak yıldızlarla ona selam göndermek, onsuz bitmeyen gecelerde onu düşünmek uzun uzun...
Onun sevdiği elbiseyi giyinmek, kendini aynada daha bir güzel görmek, hiç öyle gülerek bakmadığını görmek, sabahları iple çekmek, seni sabırsızlandırıyorsa aşksın...

Bir serçenin gözyaşı kadar kıymetlidir, bir annenin çocuğuna duyduğu şefkat kadar şefkatlisindir... Ağaç nasıl topraksız olmazsa, gökyüzü nasıl bulutsuz olmazsa, çiçek nasıl yapraksız, deniz nasıl martısız olmazsa; sen de onsuz olamazsın... Olamayacağını düşünürsün...

Hayatta hiçbirşey vazgeçilmez değildir... Gün gelir yapamayacağımız, onsuz olamayacamızı düşündüklerimiz kayar gider avuçlarımızdan... Bir bakarız yağmur ayak izlerini çoktan silmiş yollardan... Bir bakarız onu görmeyi iple çektiğimiz günler geride kalmış, gri bulutların arasından tebessüm edişini görürsün...

Yani bir zaman herşeyim dediğin aşık olduğun artık hiçbirşeyindir... Artık onu düşünmek yağmurun ömrü kadardır... Yağmur diner, gökkuşağı çıkar ardından ve biz biliriz ki yağmurla gökkuşağı hiçbir zaman bir araya gelemezler... Biri yağar biri açar...

YAŞANMIŞ AŞKLARA ...