Yaşasın...Antalya'da Karı!!! Gördük Yine

Sabahları, pencereden bakarım kalkar kalkmaz, başımı göğe çevirir,Yaradan'a şükür ederim, sağlıkla yeni bir güne başladığım için... Bu sabah da, şöyle uyku mahmurluğu ile baktım penceremden ,bir kaç saniye sonra ayıldım. O da ne...KAR.... Ellerimi çırptım çocuklar gibi...Eşime seslendim ...O da şaşırdı "Ne oluyor "diyerek yanıma geldi...İlk aklımıza gelen bu anın tesbiti idi,biliyoruz ki,kısa sürecek,şehrimizdeki bu ender olay.Hemen fotoğraf makinesi ile, limonların, turunçların üzerini kaplayan karı; içinde bizim de olduğumuz karelerle, anılaştırdık...

"İnsan her yaşta çocuktur " sözü ne kadar doğru...Bedenlerimiz yaşlanıyor ama ruhumuz hep o çocuk. İçimizdeki çocuk, hep bizimle... Kar topu oynamak geldi içimden bir tane yuvarlak yaptım ama sadece fotoğrafını çekinmekle yetindim,işin içinde hasta olmak da var zira...Eşim ben bir tane isabet ettirsem o misli ile iade eder çünkü:))))))

Kimse yazmadan önce ben yazayım dedim; bu da bir çocukluk işte....Tülin'e (Tülin Aksoy) ayrıca sevgi ve selamlar... Demişti ya "Kar sevincini yaşamaktan mahrumuz" diye... Umarım, şimdi o da bizim gibi içindeki çocukla bu sevinci yaşıyordur...

Bizim için sevinç olan bu olay, Doğu'da kimbilir ne üzüntülere sebeb olacak yine...Allah yardımcıları olsun hepsinin...

Üzerimden mantomu çıkarmadan yazıyorum,resmini yetiştireceğiz birazdan....

Hepinize böylesi çocuk sevinçler dileğiyle,sevgiler...