Yaşeren

Yorgun yorganın uykusunda

Kar camın ıslaklığını henüz öpmemişken

Annemin ince iniltili türküsünün mırıltısı

Gecenin sabaha aş erdiği kararsızlık babamda telaş

Sobanın közü tavanda mutluluk

Canımın hayat çektiği bir an

Mısır tanesi kıvamında patlayıvermişim...

Günaymış

Yeryüzü karın beyazlığını çoktan almıştı üstüne

Gülmeyin

Hatırımda işte

Hazmedemediğim çoğu şey gaz yapıyordu

O zamandan anlamıştım hayatın gaz kadar uçucu olmadığını

İrkilmiştim...

Varlığım benler seçerken ergenliğimde

Dersleri boşadım

Sağlık dersindeki notlarımın yüksekliği

Tıptaki karşılığı kalp olanın

Aslında yürek oluşuydu

Aşkın kapı tokmağı büyüktü

Dışarı çıkanı bekliyordum

O ceplerine çekilmiş yağmur sularıydı

Dilimde aşk tanımsız kalmıştı

Ağlamıştım...

Kaldırımlar altıydı hayat

Üstünde ipi kısa gelen topaçlar döndürüyordum

Her dönüşü başımın dönmesine sebebiyetti

Biliyordum seviyordum sarhoş başın yalnızlığını

Çok bilyem vardı

Kavanozda uğur böcekleri

Bilindik tekil şahısları arkamda aramıştım

Ne kadar çoktular oysa

Nekadar da azdılar

Nereye baktıysam

Çocukluğumda akşam olmuştu

Büyümüştüm...