Yaz yağmurları...

Mahallemizin sokakları

Portakal çiçekleri kokarken

Güneş gibi girdi kapımızdan içeriye

Merhaba, dedi

Biliyor musun hiç değişmemişsin…

Kaç yıl oldu?

Konuşmayı unutmuşum

Bilmem dedim

Sen giderken yağmur yağıyordu

“Yaz yağmuru…

Bu mevsimde

Çok yağmur yağmaz Adana’ya

Sayamadım…

Ama gittiğin günü hatırlıyorum

Üzerinde

İnce ucu dantelli entari

Sırılsıklamdın…

Uzaklara bakıyordun durmadan

Ellerin üşümüştü…

Yaşanması unutulmuş yıllar

Aklımda kalan

Narçiçeği rengindeki dişiliğin

Koşarken

Havada uçuşan eteklerin ve

Nihavent makamındaki

İnci gülüşlerin…

***

Şimdi aylardan Nisan ayı

Hava da aşk kokusu,

Zemberekli saat, kalp atışlarım

Durdu duracak…

Sarıldık, yüzü bembeyazdı

Saçlarını kokladım

Ateşte yeni kavrulan kahve kokusu

Gözleri kahve dumanı

Yüreği yarı aralanmış cennet kapısı

Hadi gir içeri

Demesinden korktum…

Sustuk,

Birbirimize baktık sadece

İkimizin yüzünde yaşanmışlıklar

Avuçlarımızın içinde

Dökmeye kıyamadığımız gözyaşları…

Mevsim ilkbahar

Mayıs ayının kapısındayız…

Hava bulutlu

Mavi çam yapraklarında

Yağmur damlaları…

Acaba diyorum hiç yağmasa mı artık

“Yaz yağmurları”

…

Hiç gitmese…

Erdoğan ÖZGENÇ

Adana 19.04.2014 13.03