Yazar

Evinden, ofisinden “hayata” ve “insana” adım atmayan alimlerimiz özünde “alim” etiketlerini boşa çıkaracak bir duyarsızlık, iletişimsizlik içinde kalemlerle parmaklıklar oluşturmuş kendilerine, yazıyorlar da okunmuyorlar. Birkaç bin satan kitaplar hedef kitlenin kitaplığında yer etmiyor; arka kapağındaki özetten ya da ön kapaktaki resimden, tasarımdan, sayfa sayısından bir değerlendirme sonrası masasına dek ulaşsa bile okurun, birkaç sayfaya müebbet bir etkileşimde kalıyor süreç; hayata katık olmuyor, olamıyor edebiyat.

“İnanmak belki zor ama 1950'lerde Türkiye'de şiir matineleri çok gözdeydi. Günün ünlü şairleri her hafta tiyatrolarda, lokallerde veya halk evlerinde sahneye çıkar, şiirlerini okurlardı. O kadar ilgi görürlerdi ki, Behçet Necatigil ”yahu her gün sahnelerde çıkıp okuyoruz. Müzeyyen Senar'ı bile geçtik.” sözleriyle anlatmıştı hallerini.”
K dergi/ Gökçen Beyinli Dinç

Aynı derginin aynı sayısında(80) John Fawles hakkında şu satırlara yer veriliyor:

“Dünyanın her yerindeki hayranları ona ulaşmaya çalıştılar ama hep reddetti. Okuyucularını sevmediğini hiç saklamadı. Sık sık 'Benimle konuşmak istemelerinin benim sinirime dokunacağını fark etmiyorlar, onları böyle alıştıran şöhret budalası yazarlardan nefret ediyorum' diye konuştu.”

Evet yazar, alim şöhret budalası olmamalıdır. Hizmet edeceği bir yolu olmalıdır. Bir çember ki dünya ve kalemlerse çemberi kesebilecek sonsuz sayıda doğru; yazar dünyayı, yazar insanı teğet geçmemeli.

K hala, Fawles tanımında kitap yazmayı bir 'tanrıcılık oyunu' olarak gördüğünü söylüyordu. Şöhrete hizmet etmeme yolunda insanla arasına tanrılık setini çekme düşüncesinde yazar, amaçlarında boğulur hale geliyor.

<ı>Bir yanda şöhret ve de para beklentisinde, ”düşünen insan toplulukları” ve öte tarafta ego tatminiyetinde, üst kimlik arayışlı, diktatör zihniyetinde şahsiyetler, ”doğru budur, izle insanoğlu” demeye getirdikleri eserleri ile çıkmaz yollara hizmet etmekteler.

Senai Demirci “kalbimizi yeniden yazmak” adlı kitabında alakadar bulduğum şu tespite yer veriyor. ”Risale mesleğinin zekat istememe ya da beklememe ilkesi…. ve Yasin Suresi'nde zikredilen ’sizden ücret istemeyenlere intiba ediniz’ sırrı…”

Fatih Belediyesi kah buluşturuyor şairlerle halkı ve Ümraniye Belediyesi gayet bilinçli ki, edebiyat adına yarışmalar düzenliyor. Şiire de, hikaye ve denemeye de önem veriyor. Sonra dereceye giren eserleri kitaplaştırıp ücretsiz dağıtıyor. Ülkede kitabı çıkmış kaç yazar, şair, gazeteci var; çıksınlar hele meydane. Konuşsunlar insanlarla. Ve de üniversitelerimizdeki 12 bin profesör ve 33 bin araştırma görevlisi; hayata taşının, insanlara adım atın.