Yekta’yi tanıyor musunuz?

Birkaç ay öncesine kadar ben tanımıyordum, ama şimdi tanıyorum. Yekta İbrahimoğlu 1981 yılında Kırıkhan’da doğmuş. Benim Metin torunumdan bir yaş küçük... Şu demek oluyor ki, aramızda olsa olsa dede-torun olmaya uygun düşecek bir mesafe var.

Tanıyorum, dedim de, Internet üzerinden tanışıklığımız var. Aramızdaki dostluğun adına da galiba ”Sanal alanda dostluk” diyeceğiz. Yekta ile zaman zaman dertleşiyoruz, zaman zaman dostlaşıyoruz ve kendisi Kanada’da, ben ise Kopenhag’tayım.

Şu teknolojinin son yıllarda nereden nereye geldiğini gördükçe içimdeki yangın büyüyor. Biz bu gelişmelerin ucunda ve kulağında hiç bulunamadık. Biz ulus olarak bu gelişmeleri alıp kullanmakta bile gerilerden geliyoruz. Epey gerilerden hem de..

Oysa, tek tek üzerine eğildiğimizde öylesine değerli bireylerimiz var ki.. İşte Yekta İbrahimoğlu, kendi alanında bu değerlerden biri. Şimdi sıkı durun. O bir futbolcu ve benim kötü kaderime bakın ki, belki de yüz ayrı yazımda futbolu spordan saymadığımı en az yüz kez yazdığım halde işte bir futbolcuyu göklere çıkarma yazısı..

Bu ayıp da bana yeter, diyor musunuz? Haklısınız ama, Yekta için değer..

Bakınız Kanada’ya ayak bastığı günden bu yana tam beş buçuk yıl geçmiş... Gurbeti bilenler kabul edeceklerdir, bu süre yurt dışında yerleşebilmek, yer tutabilmek, mevki mertebe sahibi olabilmek için neredeyse ”Bir sigara içimi” ne denk bir zaman dilimidir.

Yirmili yaşların başında bir delikanlı, yurdundan yuvasından çok çok uzaklarda bir ülkeye gidiyor. Dil bilmez, yol bilmez bir Anadolu insanı iken sadece beş buçuk yılın sonunda o ülkede adı edilir, hatırı sayılır, sözü dinlenir ve kendisine güvenilir bir adam haline geliyor.

Bu başarının önemini en iyi gurbette yaşayanlar bilir. Biraz iddialı bir söylem olacak ama, söz gelimi ben bilirim. Çünkü ben yirmi altı yıldır Danimarka’da oturduğu halde, sigara satın alırken paketi göstererek bu alış verişi ancak gerçekleştirebilen yurttaşımı tanıyorum.

Evet, Yekta İbrahimoğlu yurdundan, yuvasından kopmuşluğun acısıyla oturup ağlamak yerine deyim yerinde değil ama ben öyle söylüyorum, öncelikle kahrından kendini dil öğrenmeye verdi. Kanada’da konuşulan İngilizce dilini kısa zamanda bir güzel öğrendi.

Şimdi burada filmi biraz geri saralım... Yekta Türkiye’deyken futbolcuydu. Okulun bahçesinde, yıkıntı evler arasında, çıkmaz sokaklarda yarı inik yarı şişik topları tepikleye tepikleye büyümüştü. Diğer birçok akranı gibi... O da Maradona’ya özenmiş, Hakan Şükür’e öykünmüştü. Günün birinde önemli bir futbol adamı olabilmenin düşüne yatmıştı. İşte Yekta şimdi o merdivenin başında..

Yekta’nın çocukluğu Kırıkhan’da geçti. Babası Kanada’da idi.

Kırıkhanspor genç takımında oynamaya başladı. Bölge şampiyonu oldular. Bu nedenle Nevşehir`e Türkiye şampiyonalarına gitti. Daha sonra üçüncü lig takımlarından Kilis Belediyespor`a geçti. Ancak, kaderde Toronto varmış, bir sabah gözlerini Kanada’da açtı. Günlerden 17 Ağustos 2001 idi. Hemen hemen daha dün gibi..

Burada bir yandan dil öğrenirken bir yandan futbolculuk konusunda arayışını sürdürdü. Kanada’da profesyonel bir kulüp olan NORTH YORK HEARTS tan davet aldı. Hemen bir yıl sonra Woodbridge`e transfer oldu. Bu isimler bize bir şey söylemiyor.

Ama Yekta İbrahimoğlu Kanada’da bir zoru başardı, onu anlayabiliyoruz. Toronto Soccer Academy adı altında bir futbol okulu açtı ve 7–15 yaş arasında her ulustan çocuklara profesyonel anlamda futbol dersleri vermeye başladı.

Bu kadarla kaldı mı? Hayır.. Yekta İbrahimoğlu antrenörlük kursunu tamamlayarak geçtiğimiz Şubat ayında hocalık sertifikası aldı. Bunun hemen ardından uluslararası futbolcu menejerliği belgesi de aldı. Şimdi o Kanada profesyonel liginde yer alan Serbian White Eagles kulübünde kış oyunlarında sahaya çıkıyor.

Burada dikkatinizi çeken bir ayrıntı var mı? Kanada’da yerleşik Sırplarla bizim Yekta yan yana ve iç içe. Çünkü Kanada’da insanlar arasında, toplumlar arasında gerginlik yok. Her toplum geçmişin kiniyle ve gareziyle değil günün ve geleceğin gerektirdiği ile yaşıyor.

Yekta İbrahimoğlu gelecek yıl Serbian White Eagles’in tabanını oluşturan çocuklar futbol okulunda da hocalık edecek. İnsanlar ona güveniyorlar. İnsanlar onu önemsiyor. Çünkü o önemli biri.

Bu arada hemen haber vermekte yarar var: Yekta’nın ağabeyinin Kanada’da konserler organize etmek ve sanatçı menejerliği gibi bir işi var. Yekta’nın arkasındaki adam da o.

Yekta Türkiye başta olmak üzere Azerbaycan, Kanada, Almanya gibi ülkelerde oynayan genç futbolcuların ve hocaların transferleri ile uğraşmayı hedeflemiş. Güvenilir bir menajer olarak isim yapmak kaararında. Bunun yanı sıra..

Bunun yanı sıra doğduğu yeri ve yaşadığı zorlukları da unutmamış. Hatay`da, özellikle Hatay`ın ilçelerinde futbol oynayan futbolculara sahip çıkmak istiyor. Yazar Selda Asker’in dediği gibi “Böyle bir durumda bize de Yekta gibilere sahip çıkmak ve onlarla gurur duymak düşüyor…” Ve bir de belki ilgilenen olur diye Yekta’nın sitesinin adresini verebilirsem bu gurbetçi çocuğumuza az buçuk hizmet edebilmiş olmanın huzurunu yaşayacağım: www.yektaibrahimoglu.com Hoşça kalınız. Selamlar Yektacığım. Ve başarılar.