YENİ KOÇ GELENE KADAR SON YAZILAR

Anımsarsanız Arjantin ile son hazırlık maçı oynanmadan dünya şampiyonası bitinceye kadar basketbol yazısı yazmayacağım demiştim. Yazmadım. Ama şimdi biri kısa ikisi uzun üç yazı yazıp ulusal takım için basketbol yorumunu bırakacağım. Bu yazı kısa olanı.

Sayın okurlar bu turnuvada bizden kaynaklanmayan nedenlerle doğal olanı en az ilk dördü oynamamız gerektiği idi. Bunu başardık. Ama bunu 7 maçın sonucuna bakın, sayı yemediğimiz için yapmadık. Tam tersine attığımız için başardık. İşte tamda anlatmaya çalıştığım buydu. Rusya maçı hariç hiç 70 sayı altında atmadık. Ve benim en korktuğum maç o oldu. (ABD maçı hariç. O maçta da yenilebilirdik yine ama 70 sayının çok üstüne çıkardık. Ona da diğer iki yazıdan birinde değineceğim.) Sayılarımız 95' e çıktı grup maçlarından sonra. 95 attığınız bir maçı çok zor kaybedersiniz. Özellikle gelin Sırbistan maçına bakalım. 82 sayı yedik ama kazandık. Çünkü biz 83 attık. İşte fark bu. Önce bu.

Sayın okurlar maçın ilk çeyreğinde Sn. Murat Murathanoğlu Sırbistan' ı bir çeyrekte 20 sayı civarı yiyerek yenemeyiz diyordu. Yemin ederim evde tanıklarım var (ilk çeyrek 20-17 geride bitti bizim için) bense ancak evet bu şekilde başabaş gidersek yenme olasılığımız var durum kötü değil diyordum. Sanırım maçın 3. çeyreği oynanırken Sn. Bayulgen "hücuma kafayı takmışız" diyordu. Ama bu durumda neye kafayı takacaktık ki. Çünkü o anda 90 civarı atan Sırbistan ancak 60' lar seviyesindeydi. Yani Sırbistan' a yapabileceğimiz yapılmıştı savunma anlamında. Bizim yorumcularımız Sırbistan' ı kaçta tutabileceğimizi düşünüyorlardı. Bu da yetmedi. Aynı maçta aynı zaman diliminde yine Sn. Bayülgen "sevindirici taraf sadece 2 sayı yedik" diyordu. Bu cümle sarfedilirken Sırbistan öndeydi ve biz hiç sayı atamamıştık. 2 rakamı sayı dizininde küçüktür ama sıfırdan büyüktür. Allah' tan takım mücadeleyi bırakmadı ve evet biz bir çeyrek ortalaması 20' den fazla yediğimiz maçı kazandık.

Sayın okurlar her ne kadar rakiplerimizin eksik geldiği ileri sürülebilirse ve eğer tam olsalardı ne olurdu sorusu gerçekten tartışılması gereken bir nokta ise de sonuçta her takım her takıma karşı az veya çok eksikti. (Unutmayın biz eksik kadrolardan 70' den fazla yiyerek kazandık. Bir de tam olsalardı kaç yerdik. Yani tam kadrolara daha çok atmaya gereksinmemiz vardı.) Bu nedenle bence bu şampiyona eğer farkı algılamak istersek rutin olarak atılan yüksek sayının başarıyı getireceğini gösterdi. Biz, detaylarına daha sonra gireceğim yazıda belirteceğim sorunları yaşadığımız anlarda da genelde doğru ve yüzdeli hücum ettik. Bence biz başarmaya başladık. Ama mental anlamda konuşmamız irdelememiz gerekli çok konu var ancak şimdi biraz ikinciliğin zevkini çıkaralım.