- Kategori
- Şiir
Yeni yıl-Çöpe giden yıl

İçilen iki şişe sonrası
Köpürmüştü deniz.
Akdeniz olmuştu.
’’Yemişim lann iki bin onu’’ dedi.
-Ki daha ağırdı öteki ’’ yemişlikleri’’
‘’Neye hayıflanıyorsun sen?
Her akşam gel!
Hasbıhal eder, laflarız.
Şarkı söyleriz AKŞamlara
Deniz kızlarına şiir yazarız.
Rakı balık yaparız.’’
Biz:
Ben ve deniz,
Yaramaz iki çocuk,
Çocukça da kavgalıyızdır çoğunluk.
Birde matiz durumları var tabi,
Durmadan marizleştiğimiz.
-Sarhoşluğu pistir, çekilmez!-
Bir durum farklı yalnızca
Düşlerimiz firardaysa
Zemheride sıla, ıslak mintansa sırtımızda
Sarmaş dolaş ağlaşırız.
‘’ Sen her akşam gel!
Balık benden.
Neye hayıflanıyorsun sen?
Yemişim iki bin onu.
Var mı zamanın sonu?
Yaşam ışıktan emilen tat
Yaşanmayan zamansa çöpe atılan emanet.