Yıl sonu hesaplarım.

Bir yıl daha geçip gitti... Umutlarımızla girdiğimiz 2008 yılında, gökyüzünden kucağımıza topladığımız yıldızlarımız vardı! Duruyorlar mı acaba üçyüzaltmışbeş gün sonra?... Bakalım! kucağımızda neler kalmış?... Hangi umutlarımıza kavuşmuşuz?.. Hangi sevgiler nefrete dönmüş?... Hangi ayrılıklar kavuşmayla sona ermiş? Ve kaç ayrılığın peşi sıra yepyeni kavuşmalar doğmuş!...
Şimdi yüreğimizde; geçip giden zamanın, terazisi kurulu. Bir kefesinde kazandıklarımız, diğerinde kaybettiklerimiz... Sırtımızda zaman küfesi; içinde yaşanmış gün artıklarımız...

Şimdilik bu kadar! Veresiye defterimde borçlarım birikti. Zamanı yettiremedim ki; ödeyip de hesabı kapatayım. Deftere yazdıkça kabardı borç hanesi. Oysa ben; ödemeye çalıştım her sabah; umutlarımla hedeflerimi topladım. Çıkan sayıyı hayallerimle çarptım tekrar tekrar... Kim bilir belki de; hüzünleri çıkartmam gerekirdi toplam hanesinden. Başarılarımı, zahmetlerime böldüğümde; yorgunluğumu giderebilirdim... Ama olmadı galiba bu hesap döneminde de...

Aynaya baktığımda; gözlerimde sevginin ışıltısını gördüm. Yüreğimde de sıcaklığını... En büyük kazancım oldu sevgi; her dönem olduğu gibi... Kendimi sevmem en başarılı olduğum bölümdü. Ailemi, çocuklarımı ve onların ailelerini sevmeyi de becerebildim. Çevremdeki insanları. Üst kattakileri. Arkadaşlarımı. Dostlarımı. Miço ile beraber tüm hayvanları. Çiçekleri... Kısaca; dünyayı sevmeyi becerebildim. Barış dostum olsun istedim; en çok ona ihtiyaç duydum; ona muhtaç oldum. Ama sesimi duyuramadım çoğu zaman. Sevgim yetmedi, yeterli olamadı. Kim bilir önümüzdeki yıl duyar sesimi. Kulak verir çığlıklarıma kim bilir?...Kim bilir?...

Sağlık sevgi ve barış yüklü bulutlarla dolsun gök kubbemiz. Ve sevgi, sağlık, dostluk, barış yağmurları yağsın sağanak sağanak üzerimize...

Tüm dünya için sağlık sevgi dostluk barış ve huzur dolu yeni bir yıl diliyorum...