Yok...

Sessizlik,

Bir zaman savaş vardı sonra yerini kaosa bıraktı. Şimdiyse kesinkes benliğimi kaplamış olan bir teslimiyet var.

Yüzyıllardır savaşıyorum. Yorgun ve yaşlı bedenimin her an farkındayım ve artık teslim oluşumda sanırım bununda katkısı var.

Tüm bu zaman boyunca oynadığım oyunlar ve sahte umutlar yerini çaresiz bir bekleyişe bıraktığında çoktan bitmiştim. Dün gece miydi?

Son bir hamle daha zafer beklentisi içerisinde yapılmış ….

Şimdi pasif saldırganlığımın belki de en son hamlesini, yapıyor kelimeleri kullanıyorum. Son bir deneme daha demek ki teslim olmamışım

Yok oldum aslında ….                 

Belki de yok oldum. Havada süzülen kelimeler tersini kanıtlamaya çalışsa da. Uzun süredir devam edegelen kelimesizlikler tam tersini kanıtlıyor.

Savaş sona erdi.

Yıkım ruhumu sardı…

Ve mülteci bile olamadığım şu garip dünyamda…

İtiraf ediyorum; EY AŞK ASLINDA YOKTUN  SEN VE BUNU KANITLADIN…

Kazandın …