- Kategori
- Şiir
Yoksulluk ve Sonsuzluk
Sadece maddeten değil,
Aydınliık ve çağdaşlıktan da
yoksunsa,
Daha da bir çaresizdir yoksul.
Omurgası esnetilmiş gibi
Bulunduğu yerin seklini alır
Ve bulunduğu zamanın da...
Her yerde, her seferinde
O hep aç ve yorgun bedeni
Yureği ve ruhu da.
Yoksunca ve yoksulca.
Oysa ki,
O, tüm mevsimleri ve yılları ile,
Ne kadar sürerse sürsün
İyi ve kötü (zam)anları ile,
Aslında,
Tek bir gün gibidir yaşamı
Sonsuzlığu içinde
Uzayın ve zamanın.
Reva mı bu durum, oysa?
Sana, bana, tüm insanlara.
Bir parantez içinde
O asude iki dinginliğin arasında
Mucizevi bir imtiyaz olan
Zaman parçası içinde
Doğumun ve ölümün arasında...
İ.Ersin KABAOĞLU, Karaburun
12/12/2021