Yol Üstü Lezzet Durakcısı Mehmet Yaşin'in günahı ne?

Çoğunuz izlemişsinizdir sanırım. CNN Türk’de yayınlanan Mehmet Yaşin’in sunduğu “ Yol Üstü Lezzet Durakları” adında bir program var. Hani çoğumuzun her gün yanında geçtiğimiz halde hiç tatmadığımız lezzetleri tanıtan ve börek buldu mu, lokma kavramını unutup tepsiye girişen adam var ya O işte. Halk gibi, benim gibi yiyen adam yani.

Şakası bir yana, çok severim Mehmet Beyi. Fırsat buldukça da programını izlerim. Zamanım yoksa bile kaydedip sonra izlerim. Bana benzetirim onu. Ben de onun gibi hamur işlerine bayılır, fırsatını buldukça da onun gibi dalarım.

Programlarında karşısındakine soracağı soruları bile ezberledim artık.

-          Ne zamandır bu işi yapıyorsun?

-          Kimler geliyor buraya? /Kimler senin müşterilerin?

-          Günde kaç çeşit yemek çıkartıyorsun?

-          Bugün ne yapacaksın bana?

-          Ne katıyorsun bunun içine?

-          Yap da görelim, yap da yiyelim…

Lafının ardından o yemekler muhteşem bir iştahla yenir ki sormayın. Tok olsanız bile gözünüz onun sofrasında kalır. Bu kadar çok izlenmesinin sebebi de bu olsa gerek.  Ardından da genellikle şu söz ağızdan dökülür:

“Sevgili seyirciler, bu lezzetleri tadarken inanın damağım çatladı”.

Dün, bu haftaki programını, eşim ile birlikte izlemeye koyulduk. Fakat o da ne? Mehmet bey buralara kadar gelmiş bizim haberimiz bile yok. Çok fena bozuldum valla. Islık çalsa duyacak kadar yakınız ama maalesef gelişinden haberimiz olmadı.

Mehmet Bey’in “Tam bir kırsal kesim yemeği” diye tabir ettiği Ren Geyiği Yahnisi’ni babaannem her Pazar yapardı. Rahmetli üşenmeden Ren geyiklerini avlar, temizler ve bize her Pazar bu yemeği tattırmak için canhıraşa ne çalışırdı. Tarlada çalışan ırgatlara da bu yemeği yaptığını ve sefer taslarına doldurup benimle tarlaya gönderdiğini çok iyi hatırlıyorum.

Ya Kral Yengeç yemeğine ne demeli? Kral yengeç öyle mi pişirilir? Dereotlu, salatalık turşulu ve Halibut Balığının suyuyla tatlandırılmış Yengeç bacağı mı olur? Bir kere yengeç bacağına salatalık turşusu yakışmaz. Onu en güzel, patlıcan turşusu ile ablam yapar, hepimiz de parmaklarımızı yeriz.  Ayrıca Halibut balığı suyunun asititesi yüksektir ve yemeği acıtır. Ablam, tütsülenmiş kılıç balığının suyunu kullanıyor sanıyorum. Çok daha hafif ve daha lezzetli oluyor. Üstelik mideyi de yakmıyor.

Hadi bunlara tamam diyelim. Aynı yörede bile yaşasak, yöresel yemeklerde bile İnsanlar yanılabilir ve lezzet hataları yapabilirler. Peki ya somon balığı yumurtası ve rezene püresiyle lezzetlendirilmiş, zar gibi ince elma dilimleriyle taçlandırılmış At Uskumrusuna ne demeli? Bu da mı çok lezzetli oldu Mehmet bey? Bir kere, At uskumrusu ile elma dilimleri uyuşmaz. Çünkü her ikisi de farklı burçlardan gelir. At Uskumrusuna en güzel yakışacak şey iyi armuttur. O da dilimler halinde değil, üzerine bütün konursa makbul dur.

Kaldı ki bizim burada kimse yöresel yemeklerimizi tatmak için “Huset” restoranına gitmez. Evde yemek yapmadığımız zamanlarda, bizim aşağı tarlanın köşesinden sağa dönünce ana yol üzerinde “Bol Kepçe in Svalbard” adında bir kamyoncular lokantası var. Biz hepimiz gider orada yeriz.

Kendin diyorsun ya “Bilmem buralara nasıl gelirsiniz” diye. Ayıp ediyorsun vallahi. Svalbard yol üstümü? Kesinlikle evet. İstanbul’a giden herkesin yolu Svalbard’dan geçer. Ankara-İstanbul yoluna çık (otobandan değil) 50. Kilometreden sağa sap Svalbard karşında.

“Yahu orası yol gitmez kervan geçmez kutuplar, İki adım sonrası canlı yaşamıyor orada”, “Tanrının bile unuttuğu yer orası” derlerse de aldırma…

Lezzet Durağı mı? Kesinlikle evet. Ren geyiği, Kral Yengeç, Balina eti ve kutup ayısı bizim olmazsa olmaz damak tatlarımızdan.  Şimdilerde bu ülkede pek bulunmuyor derlerse de inanma…

Yahu Mehmet Bey; Norveç’in Svalbard’ı nire, Türkiye nire?

Ekranda bunu göstermesen bile, biz senin entelektüel birikiminden haberdarız. Böyle görünmek için minimalist yada fusion yemek kültürüne ihtiyacın mı var?

Sen Svalbard’a niye gittin Mehmet Bey Allah aşkına?