- Kategori
- Şiir
Yollardayım
Çok uzun zamandır yollardayım
Seyrüseferdedir gemim
Ben ne kaptan, ne de miğferim
Ben olsam-olsam gemiye eşlik eden denizim
Mikrofonsuz da gür çıkar sesim
Ne alaka demeyin
Size de ulaşır böylelikle düşüncelerim
Ben deniz ortasında
Okyanusta
Güneş altında
Yağmur altında
Kar tipisinde
Göz-gözü görmez biçimde
Yollardayım
Bazen şarap
Bazen üzüm suyu içerim
Alkolu kabul etmez bünyem
Ona biçim veririrm
Vücudumu önemser
Ona iyi bakarım
Güçlü olmak için
Akşamları erken yatarım
Ven ben öyleyimdir ki
Alemlerdem ilim
İlimden irfan
İrfandan da arkadaş yaparım
Süt içemedim ama
Yoğurt yerim
Soyadım Yiğit gibi
her bir şeyi
Kendim gibi yaparım
Sılam yoktur benim
Hangi topraksa biçtiğim
Yaşarken severim
en büyük aşkım Tanrı
Onu örnek alır işlerim
Hayatıma toz kondurmaz
Bok kondurmaz şekilde
Yaşayıp giderim
Ah deli Anılın gönlüdür kavi
Gözleri mavi
Sözleri kani
muktedirliktir, yetkinliktir işlevi
Bu hayatı sever, biçer, döver
Ve ne halt eder
Se etsin
Sevgisi tüm
Aşkı bülbüldür sesim
Ve bir gün sual edersen
Nerdedir kendisi
Yollardayım derim.