Zamanlar sonra... Merhaba

Yoğun uzak yorucu hüzün dolu günlerdi geride bıraktığım...... 

Acının dibine vurduğum günler..... 

Ne çalışmak kar eyledi önce ne de ağlamak...... 

En sevdiceğimin en acı günleri; ne kadar insan, ne kadar kul, ne kadar çaresiz ve küçük olduğumu anladığım günler. 

Yakıcılığı geçti kederimizin belki ama... 

Bazen bir gülüşün ortasına, bi ki lokmanın arasına, ya da bir şarkı notasına sızan boşluklar bırakarak geriye...... 

Bir o anlıyor bir de ben gözlerimizdeki bulutları....... 

Ve sonra bugün birden blogum düştü aklıma, buradaki sevdiklerim...... 

Baktım mrsajlarıma..... ve doğrudan yazmaya başladım sayfaya...... 

Zamanlar olmuş ama bilin ki buraya değil de yazmayalı zamanlar olmuş...... 

Yapılan hayırlı bir iş varsa o da yazılmışları toplayıp 3 cilt kitap basmak olmuş..... 

Ama anlatırım sonra.... 

İpucu fuarda çekilmiş fotoğrafta.... 

Merhaba....