Zehirlendim! Beynimi yıkasınlar...

"Zehirlendim" diyor "Midemi yıkadılar." Şimdi iyi olup olmadığını soruyorum, eskisinden daha iyiyim diye cevap veriyor. "Ben de zehirlendim, beyin yıkıyorlar mı?" diyorum kahkahayı patlatıyor.

O gülüyor ben ciddi ciddi düşünüyorum. İçimden keşke beynimizi de yıkayıp bizi zehirleyen ne varsa atabilseler diyorum. O pembe kıvrımların arasında olan biten ne varsa, bizi acıtan tüketen ve hayatı kendimize zehir etmemize yol açan su ya da başka bir ilaç yardımıyla yıkayıverseler. Bu işlemi ayda bir, 6 ayda bir ya da yılda bir yaptırabilsek.

Mesela ilk işlem önyargıların arındırılması olsa. Hani şu hayata hep aynı kalıpla bakmamıza yol açan önyargıların... Onlardan kurtulunca ilk önce doktorun elindeki iğneye gülümseyerek baksak mesela. Desek ki "Evet acır ama bu bir anlık bir şey. Oysa iğneden duyulan korku iğnenin kendi acısından daha çok acıtır." Sonra aklımıza tıka basa doldurulan ayıplari, günahları ve yasakları yıksalar. Körü körüne neden olduğu konusunda kafa yorma zahmetine katlanmadığımız yasaklar ve kurallar zinciri kopuverse ilacın etkisine dayanamayıp. O zincir kırılınca kolarımızı bacaklarımızı bağlayan kalın bağlardan kurtulmuşcasına hafifleyiversek. Zehir temizlendikten sonra şöyle bir de cila çekiverseler üzerine... Biraz yağlı bir şey... Garip bir cila olsa bu... Bizi zehirleyen ne varsa tutmasa, geçit vermese, üzerinden kayıp gitmesine izin verse...

Yıkama işlemi bittiğinde sırtında iki kanat varmış gibi hissetmez mi insan? Hastanenin kapısında durup o güneşli günün karşısında sonsuza dek sürecek bir gülümsemeyle bakmaya başlamaz mı hayata? Üzerine doğru gelen kalabalığa çekilip yol vermez mi? Onlar geçip gittikten sonra tek başına kalabalıktan ayrı ama mutlu yürümez mi? Tüm dünya onu kucaklıyor gibi gelmez mi?

Zehrinden arınmış insanın korkusu kalır mı artık? Olacak olanın er geç olacağını hissetmez mi yüreğinde? O halde neden korkmalı diye düşünüp yoluna devam etmez mi? Başının içinde parıldayan beyni gözlerine yansımaz mı mesela? Garip bir hale ile çevrelenmez mi? İçindeki ışıkla donatmaz mı dünyayı?

"Ben de" diyorum "Zehirlendim. Beynimi yıkasınlar istiyorum."