Zevkin neşesi

Kurumsal, yöresel, aslında mahalli varoluş için zorunlu gereklilik olarak araçsallaştırılan “zevkin neşesi” onlar; çocuklar… Birinci adımda aile kurmak ailede kalmak, ikinci adımda çocuklu aileye ulaşmak. Vatana millete tabi olmak hatta üç çocuk yapın talimatı.. 

Küresel ısınmaya, nükleer sızıntılara siyanürleyerek yok etmeye çalıştığımız bir dünyada var edilen çocuklar.. Sevinç nesnesi onlar… 

Onlar olmadan aile olunamayan mahaller..  

Nasıl bu düzende “tüketime sunulanlar” arzu; ihtiyaç uyandırarak tüketiciye sunuluyor hizmet ediyorsa çocuklarda anne –baba zevklerinin neşesi için isteniyor… 

Diğer yandan Mahalle şartı, devlet damgası şart bir olmak için, genel kabul için.. Mevzu burada konunun mahalli yanı değil; zevkin neşesi tarafı… 

Ev-lenmeli herkes gibi; alıştırılmış sorgulanmayan çaresizlik; ve herkes gibi erkek ve kadınlık için çocuk şart: Aşkın ürünü!.. 

Çocuk sevincini ev-e hatta eşe dosta, hiçbir başka tüketim nesnesi veremiyor, hatırlayın bu anları… 

Nasıl düzeneklere tabiyiz, hiç sorgulama gereği duymadığımız.. Ya karar vererek altta üstte kalıp sırt üstü yatarak çabalarsınız ya da kazayla zoraki çocuk sahibi olursunuz… 

Ve hayatınızdaki en büyük gerilimleri çocuklara ilişkin yaşarsınız… Bir arkadaşım onu doğururken tekrar içime almak istedim, nefret etmiştim doğuruyor olmaktan demişti, ne demeye çalıştığını yeni anlıyorum… 

Çocuk sahibi olmak, zayıf ve bağımlı bir başka varlığın rahat ve huzuru ile kendi rahatını dengelemek zorunluluğunu doğuruyor. Bu yeni düzen için de birlik ve devamlılık şart. Birlik kadın ve erkeğin sürekli yoksunluk duydukları alanları gelecek korkularını, umutsuzluklarını, yalnızlıklarını aştıklarını sandıkları yegâne durum. Anavatanın ve milletin bütünlüğü.. 

Oysa orgazm sonrasını düşünün, o kadar yabancı o kadar bi başınıza kalıverilen hali; bu bi başınalık durumu her şeyden daha keskin hissedilir o an.. Orgazm birliğin sadece an ıdır: “Bir an”.. Bu yüzden hiç bitmesin istenir… Aşkla cinsellik ise tutkunun ulaştığı dorukları sınayabilmenin tek yolu bilinir. Haz ve sevinç; zevkin neşesi… ! Çocuklara sunulana bakın… 

Çocuklar zevkin neşesi, işin devamı.. Sığınmak, sarılmak ve özlemek.. neyse bu eksen işin içinden çıkılabilir bir eksen değil.. Yine de bu son kapitalist çağın en güzel durumlarından birisi; en güzel şey evde şarkı söyleyen güzel kokulu bir kadının varlığı…