Zor

Kırılanlarla dökülenler birikti

Bi kenarda yığın yığın üzerime çöreklendi

Bu yıkık dökük hayatın içinde

Kelimeler de cümleler de

Harfler heceler de israf şimdi

Bahaneler de nedenler de

En deva tesellilerde tükendi

Elde kalan bir avuç kuru yaprak şimdi

Ucu yanık mektuplar silik

Kalem kırık ruh delik deşik

Geride kalanlar naçar şimdi

Ertelenmiş hayatlar ertesinde

Sağım cehennem,

Cennet çok ötemde.

Mutluluk denilen şey

Artık sadece ezberlerde

Eridi mumum yanmıyor sönük

Durdu saat; zaman bölük pörçük

Işık söndü karardı

Mevsim zemheride mıhlandı

Adı konmamış savaşları

Söyle hangimiz kazandı

Yağmala sen de hadi durma talan et

Kiralıkmış bu hayat nihayet

Bekletilmiş mutluluk

Devam et…

Alıkonmuş aşklar bütün hayatlar,

Hayra alamet değil bu yollar

Körükleniyor kinim nefretim

Söndürülmez kolay kolay

Hatırlamak zor gülmeyi, öğrenmek zor

Kanarken dinmek zor.

Yanarken sönmek zor

Başa sarsan da bu hayatı,

Aynı sona erdirmek zor.