- Kategori
- Şiir
Özgürlük ve Kavuşamayan Sevdalıları için.

Kuşatılanların Çağrısı.
Ey özgürlük,
neredesin(?)
kuşatıldım(!)
gözlerim yanıyor,
ağrılarım var
Aklım da
ellerim de
yüreğim de
çaresiz değilim
çaresiz olanlarım
çocuklarım var
Duy,
mavzersiz
haller yaşıyorum
kağnılarım da yok
kadınlarım da
Çocuklarım, çaresizlerim
küçücük
kırmızı yüreklilerim
yoluna çıkmış
seni bekliyorlar,
neredesin(?)
Sevgililerim
ve kızlarım
al yanaklılar,
ateş gözlüler
kırmızı yürekliler
adını çocuklarına vermişler
ve adını ilk duyacak çocuklar
seni beklemekte,
neredesin(?)
Dövüşlerin, yolun uzun
tarlaların çorak
fabrikaların sessiz
sevdaların kara
halden dir
ki;
Kara yağız
delikanlılar
ak sakallılar
yemenililer
ve göğüsleri
süt tutmamış kızlar
yola çıktılar.
Kağnıları
ve atları da yok,
mavzersizler
ellerin de
tutuşmuş yürekleri
Karanlığın ayazı
güneşin yakıcılığı
susuz
ve yalın ayak
bu insan çölün de
yaralarına tuz yediren
elleri
omuzların da
çapaları, kürekleri
çocukların,
senin işçilerin,
yol açmak ta
seni çağırmak ta
sana gelmekteler
Yollarını gözle
dağların da ateşler yak
Ey özgürlük,
çocukların
sana gelmekteler
ve yeminliler,
senin
kanatların olacaklar
bil
ki;
biz seniniz... Yazılış Tarihi: 07-02-08 :
Blog yazım tarihi: 06-04-08