- Kategori
- Deneme
Zordur
gri
Zordur; uzaklarda gri bir şehrin otel odasında,
Ayrılığın ilk günlerine kafa tutmak.
Bir kadeh şaraba bir kamyon yükü anlamlar katıp,
Sırtındaki hançerin acısına dayanmak.
Zordur; bu gri şehrin garsonlarına gülümseyip,
İnsanlarıyla selamlaşmak.
Yapayalnız, sigaranın dumanını çekerken içine bir pencerenin önünde,
Dumanı tüten bir gecekonduyla gözgöze gelmek zordur.
Anlamsız kanallarda dolaşıp,
Bir mürüvvet programında durduğunu görüp,
Acınası haline şaşırmak, hayıflanmak, zordur.
Böyle günlerde herşeyi yazabileceğini sanıp,
Sonu gelmeyen yazılara oturmak,
Donup kalmak, kadehi duvara fırlatıp,
Pencereden bu gri şehrin sokaklarına küfretmek zordur.
Aç karnına bilmem kaçıncı sigaranı yakıp yakıp durmak,
O dumanı tüten gecekonduda tarhanasını yudumlayan,
Çizgili pijamalı ahmet mehmet kadar sıradan yaşayamamak zordur.
Zordur anlam arayışları,
Nedenler niçinler, niye şimdiler, neden ben ler uzar gider gecenin çıkmazında.
Yokolmak anlam kazanır, varolmak yitirir kendini bu gri şehirde.
Bir yıldız kayar, ansızın gecenin orta yerine,
Bense küfrederim bu yalnızlığın gelmişine geçmişine.....