Yüreğimde nakış oldun

Nasip olsa, kısmetse baharda seni görmeye gelirim dedim. Bahar geldi yüreğimin bahçesine kar yağdı. Buz bağladı dondu gönlümde.

Nasipte yokmuş, kısmette kar varmış bilemedim. Kar engeller döşedi kapandı umut yolları gelemedim. Korkarım bu baharda da sana gelemem.  

Kardan sonra dolu yağdı tufana döndü, sel oldu gönlümün bağını talan etti, kırdı sevginin dallarını, kopardı yaprakları rüzgâr aldı götürdü.

Yüreğim öksüz, viran oldu, ne dal kaldı, ne yaprak. Kısmette kar, dolu, tufan varmış bilemedim. Umutlar artık bir başka bahara kaldı.

Yürekten toprak kaydı çimler yok oldu. Sevginin, çiçekleri kurudu. Artık gelemem, çaresiz beklerim yüreğimdeki dağların karı erisin. Yol verirse dağlar, dereleri, çayları aşar gelirim.

Dolu vurdu yüreğin bahçesine, ne varsa sildi, süpürdü, alıp götürdü, ne çim bıraktı ne toprak. Artık anladım umutlar bir başka bahara kalacak.

Sevginin çimlerini, umutların fidelerini yeniden eksem gelecek bahara yeşerir mi bilmem. Ömrüm hep baharı hayal etmekle geçti.

Tüm kavli dileklerim bu baharda seni görmekti, biraz dertleşmek, gördüğün acıları, hüzünleri hatırlamak bir kaç damla gözyaşı dökmekti. Dileklerin bir ucu nasibe, diğer ucu kısmete bağlı olduğunu bilemedim.

Ben baharda gelmek istedim, yazda, hazanda, kışta gelemezdim. Gerçekleşmedi hayalim, kabul görmedi kavli dileklerim. Meğer, hasret daimi nasibim olmuş artık öğrendim. 

Bahardan sonra, yaz, hazan, kış bana umut vermez. Benim umutlarım yazda, hazanda, kışta yeşermez. Dert, gam, çilelerler dolu omzumdaki iki gözlü heybe ile gezerim.

Ben alışmışım özlem ile hasrete. Kalsaydın senin hüzünlerini alır katardım kendi hüzünlerime. Taşırdım omzumdaki iki gözlü heybede.  

Anne, dünya bize yar olmadı, kime gelin olursa olsun. Sen gittin esas sıla dünyaya, ben kalmışım hâlâ yalan gurbette.

Anne, sakın beni unuttu deme! 

Allah’a ayandır sen gittin gideli, seni bir gün dahi unutmadım. Gözlerin, sözlerin, sıcak ellerin, bazen çattığın kaşların, tel, tel beyazlaşmış saçların, nakış olmuş yüreğime.

Nakış hiç sökülür mü? Ben, yüreğimi unutursam, seni unuturum.

Ne çare ki bu baharda da gelemiyorum. Senin için Yüce Allah’tan rahmet diliyorum. Seni cennetiyle sevindirmesini niyaz ediyorum.

Kıymetli okurlarımıza saygılar sunuyorum.

Mehmet BURAKGAZİ / MERSİN