1 Mayıs kutlanırken

30 Nisan 2009 günü gazetelerde ve internette "Sınavla personel işten çıkarıldı." başlığıyla bir haber kamuoyuna duyuruldu. Fakat, sadece günlük bir haber olmaktan ileriye gidemedi.

Bu haberin, tam da "1 Mayıs İşçi Bayramı" kutlamalarının nasıl yapılacağının tartışıldığı günlerin içinde yaşanmış olması, aslında önemini daha çok artırıyordu.

Haberin başlığı;” Sakarya Yenikent Devlet Hastanesi'nde sözleşmeli olarak çalışan 29 kişinin işine sınavla son verildi.” Biçimindeydi.

Haberin içeriğinde ise; Sakarya Yenikent Devlet Hastanesi'ne iki yıl önce sözleşmeli olarak alınan 65 personelden yaşanan ekonomik kriz nedeniyle 39 kişilik personelin yeterli olduğuna karar verildi. Hastane yönetimi çıkarılacak olan çalışanların tespitinde baskıları engellemek için de sınav yapılmasına karar verdi.

Sakarya Üniversitesi'nde hafta içi yapılan sınava 65 sözleşmeli personel katıldı. 50 soru sorulan çalışanlar iki yıl daha işte kalabilmek için ter döktü. Sonuçların açıklanmasıyla 100 üzerinde yapılan puanlamada ilk 39'a girenler iki yıl daha çalışma hakkı kazandı. 40'ıncı ve daha başarısız olan 25 kişi de işsiz kaldı. Hastane yönetimi, önümüzdeki günlerde 135 kişinin çalıştığı temizlik departmanından çıkarılacak 29 işçinin de aynı yöntemle belirleneceğini açıkladı.
Sakarya Sağlık Müdürü Hasan Bektaş, işten çıkartmalarda sınav sistemi uygulamasıyla torpil söylentilerinin önüne geçildiğini belirterek "Sınavda başarılı olan kalıyor olamayan gidiyor. Böyle olmasını hiç istemezdik. Ama mecburuz" dedi.

Şeklinde açıklamalar yer alıyordu.

Bu haberde yapılan sınav tarihi ile yasal haklarını kullanmak ve bayram havasında kutlamak amacıyla alanlara doluşan işçilerin, emekçilerin 1 Mayıs günü polisle karşı karşıya bırakılarak, yer-yer horlandığı, dayak yediği, sokaklarda kovalandığı, göz yaşartıcı bombalarla darp edildiği bir güne denk gelmesi oldukça ürpertici ve düşündürücüydü.

Alanlarda bayram kutlamak isteyen insanların; daha iyi ücret, daha iyi sağlık ve eğitim koşulları istemeleri, vergi adaletsizliğine karşı tepkileri, iş güvenliği ve sosyal güvenlik konularında ortaya çıkan eşitsizlikler, çalışma koşullarının iyi yönde sağlanması, kriz bahane edilerek keyfi işten çıkarılmalara karşı tavır alınması gibi genel olarak, bilinen amaçlarını duyurmak ve siyasi iradeden bu taleplerin karşılanmasını istemek gibi düşünceleri, onları alanlara yöneltmiştir.

Bu haykırışları içinde, Sakarya’da yaşanan olayın sık görülen örneklerinin önüne geçme isteği de vardır. Belki de sırf o isteği haykırdıkları için alanlara çıkmaları önlenmeye çalışılmış ve dayak yemişlerdir.

Zaten, şimdiye kadar yaşanan acıların arkasında da bu haykırışları önleme çabası olduğu gibi..

Birileri uğraşır, çalışır, haykırır, horlanır, dayaklar yer..ama bir takım haklarda elde ederler..

Onların elde ettiklerinden hiçbir şey yapmadan seyreden, hatta seyrettikleri karşısında bunlar” Vatan haini-sermaye düşmanı….” gibi yaftalarla kınama ve ayıplama yoluna da gidenler de yararlanırlar. Yani, karşı olmaktan ve karşı koymaktan çekindikler iradeye karşı, direnen insanları ağır sözlerle eleştirirken, o insanların elde ettikleri hakları kullanmaktan da geri kalmazlar.

Sakarya’da sınava giren insanlar, bir araya gelerek, olaya tepkilerini koymak ve sınava girmemek için direnmek yerine; ”Verilmiş hak geri alınmaz!..” diyenlere karşı siyasi tavırlarını ortaya koymayı içlerine sindirebilenlerdir.

Bunun, böyle olduğunu nereden mi biliyoruz? Bakın Adapazarındaki seçim sonuçlarına…anlarsınız.