8321 yazı bulundu
Sıralama :
6 Eylül 1988. Yorgunluktan olsa gerek çok derin bir uyku çekmişim. Kalktım. Giyindim. Tanımadığım bir odada, bir şehirde, bir ülkede ikinci günümdü. Cama yöneldim. Perdeyi çektim. Oda bir balkona açılıyordu. Balkona çıktım. Güzel bir eylül sabahı. ...
Eylül bitiyor. Gittikçe sararan bir şehir artık Nürnberg. Dilimde aruzun büyük ustası, medeniyet şairi Yahya Kemal’in “Eylül Sonu” şiirinin mısraları: Günler kısaldı. Kanlıca’nın ihtiyarları Bir bir hatırlamakta geçen sonbaharları. Yalnız bu semt...
17.02.2010 Paris Saatleri ve günleri karıştırdığım zamanlardayım. Mideyi yakan, ağzı kuru bırakan bir mutluluk yaşıyorum. Mutluluk peşindeyim belki de. Garfieldvari bir ev sevme durumu benimkisi. “Gündüz Rüyaları”nın en güzel yerinde uyanıp araya ka...
Nihayet Daireme Yerleşiyorum Nihayet bir daire kiralamış, “eşya atım günü”nde de eşimin akrabasının kocası Bünyamin Ağabey ve oğlu Rıza sayesinde, iki üç saatte, caddeden 3 odalık eşya taşımıştık daireme. Nürnberg Belediyesi her mahalle için beli...
Bilirsiniz denizlerde dalgalar kıyılara kadar gelir sonra kayalıklara çarpıp geri dönerler. İnsan hayat denizlerinde dalgadır. İçimizdeki yaşama arzusu bizi hep alır götürür uzak maviliklere. Daha göbek bağımız kesilirken tutkular belirir gözlerimizd...
Ellerinde siyah bir torba… Bezden yapılmış… Sürekli sallanır ellerinde ve sürekli o şıngırdak türünden sesleri çıkarırdı. Ve birileri etraflarına usulca yaklaşır, elini o torbanın içerisine atar ve çıkardığı birkaç taşı, eline aldığı o kartondan kâ...
77 ya da 78 yılıydı. Ankara'da akademiye gidiyordum. Haftasonları tek lüksümüz sinemaya gitmekti. Sinemaya olan tutkum çocukluğumda başladı. Beldemizde Belediyenin işlettiği bir sinema vardı. Beş kilometre mesafeye yürüyerek sinemaya giderdik. ...
Bugüne kadar hep annelerin kutsallığından ve fedakârlığından dem vurdum. Bu gün canım biraz babam diye sarılamadığım öpemediğim babamdan bahsetmek istiyor. Gerçi onu tanıyacak kadar çok zaman geçiremedim. Benim doğduğum zaman babam kasabada yazın ...
Biraz açar mısın? Dün akşam saat 8.15'te, Kartal Dragos sahilinde yürüyüşüme ara verip, 3M Migros'un karşısındaki Palmiye çay bahçesinden içeri girdim. 5 - 10 adım atmıştım ki, yürürken denizin olduğu tarafta, solumda bir masaya otur...
Ona hiç “Enişte” demedi. Eniştesi olmadan önce, ilk gördüğü günden beri abisiydi. Kırk yedi yıl olmuş meğer... Ey zaman... Bazen ne denli hızlı akarsın, yetişemeyiz. Bazen nasıl da yavaşlar, durursun; itesi itesi gelir insanın ya da insan sen...