Bugün hava kapalı benim şehrimde, Yüzünü asmış gülmüyor neye üzüldü acaba? Kim incitti yüreğini diye düşünüyorum.. Arada sırada akıtıyor göz yaşlarını, Yorgun benim şehrim.. ..
Küçükken düşerdik yaralarımız olurdu dizlerimizde ağlardık hıçkıra hıçkıra, sanki hiç geçmeyecekmiş zannederdik, o yaralar sahiden geçti mi ? Güle oynaya koşarken “pat” diye yerde bulurduk..
Küçüktük.. Küçüktük ya hani kumdan pastalar yapardık ama yemezdik ona aklımız yeterdi biliyorduk. Yapraklardan dolma yapar içine kum koyardık, çocukken bir başkaydı yaşamak, tadı damağımızd..
Aşkın soluksuz dansıydı o gece yitirmeden sevgimizi kavuşmuştu benliğimiz. Eli belimde dolaşıyordu öyle narindi ki incitmiyordu canımı, eli vücudumda dans ediyordu adeta.. Dans aşkın soluks..
Uzaklardan gelen bir tebessümle irkilmişti yüreğim tanımıyordum, tanıdığımda tutuldum öylesine, anlamlar yükledim gün boyu.. O da yüreğinin Öz’üne anlamlar yükleyip hayatında yoluna bakarak devam e..
Yüreğimizin en derinliklerine inip baksak neler görürürz acaba? Hiç birini sevmemeyi denedik mi? Ben bunu sevmeyeceğim kalbime iyi gelmiyor diye.. Yıllar geçiyor belki de yeni aşklar tanıy..
Hani gondola binersiniz de yüksekten aşağı inersiniz, ya da salıncaktan aşağı doğru inerken içiniz heyecan ile dolar ya. Aşık olduğunuz anda bile kıpır kıpır olursunuz ya işte böyle oluyor yüreğim ..
Yağmurlu bir günde aşık olmuştum onun gözlerine. İlk gözlerinde hissetmiştim derin sevgisini. Öylece alıp götürmüştü beni. Bir yağmurun en masum damlasında yaşamıştım onu ellerini, gözlerinde kaybo..
Ne de güzel gülüyorsun, sen gülünce benim şehrimde uyanıyor kendine geliyor adeta, senden sıcaklık mutluluk alıyor.. Varlığın günümü bir başka aydınlatıyor, gönlümü, yüreğimi bir başka bakt..
Kimiler vardır, yazmadan duramazlar. Damarda oluk oluk kan yerine kelimeler akar; kafiyeli ya da kafiyesiz. İlhamları bir vardır, bir yoktur. Ya yolun başındadırlar, ya da yolun sonunda. Şiir gibi ..
Ben kimim ne yaparım? Aklıma düşeni yazar, gördüğüm kareyi ölümsüzleştirmek isterim. Kulağıma tak..