Tam bir sene oldu seninle tanışmamız..İçimde büyüttüm seni yudum yudum..Damlacık oldun büyüdün çağlayan oldun içimde..Her anım seninle geçiyor bir yıldır. Senin için her nefes alışım s..
Anne olmak kavramını insan anne olmadan anlayamıyormuş bu kesin !Dört ayımız bitti ve biz artık ek gıdalara başladık. Onun her değişik bir şey yerken ki yüzünün ifadesini görmek öyle muhteşem ..
Sanki hiç yaşamamış gibiyim bu büyük şehirde..Bu yollar, caddeler, her metrekaresini bildğim yollar yabancı gibi bana..Ya da ben onlara yabancılaştım kimbilir..Yaklaşık 4 sene sonra döndüm şeh..
Terk edilmiş bir kent gibiyim..Tüm metrekarelerim ezilmiş sanki..Vurmuşlar hiç acımadan tüm kanayan yaralarıma. Buğulu camın ardından bakar gibiyim hayata. Elimi uzatsam buğuyu silecek gibiyim..
Nereden ve nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Çok değişik duygular içerisindeyim. Dokuz aydır karnımda taşıdığım bebeğim tam arkamda melekler gibi uyuyor şimdi. Beklenen tarihe pek aldırmadı..
Son günlerimi yaşadığım hamileliğimi yakından görebilmek için annem İstanbul'dan Ankara'ya geldi. Amacı büyüyen karnıma temas edebilmekti. Geçen Pazar günü onu gardan aldık. Kendisi tam bir ke..
Sayılı günler kalmış hamilelik maceramın bitmesine. Bu demek oluyor ki tembelliğe de son !. Eh şaka bir yana 8 ay olmuş bile. Kaldı mı 1 ay 10 gün. Heyecan dorukta. Ve bununla beraber de ..
Spor denince aklımıza ilk gelen hep Futbol olmuştur. Tribünlerde çılgınca rakip takımın futbolcularına küfür etmenin dayanılamaz cazibesi ! Bayan olarak hep bunu yadırgasamda bunun bir gelenek..
Ödünç hayatlar almak..Hep mutlu olan insanların gülücüklerini ödünç almak..Yüreğimin içine atıp koyuvermek geliyor onları bazen. Mutsuz olduğum zamanlarda onlara sığınmak istiyorum bazen.<..
Öyle uzun zaman olmuş ki yazı yazmayalı. Kendime de kızmaya başladım artık. Evet kızıyorum ama ..Sonuç elde var sıfır. Tembelliği iyicene bellemiş durumdayım..26. haftaya girdik şakayla karışı..
Yazabilmenin özgürlüğüyle... İstanbul'un bir bahar sabahında dünyaya gelmişim. Keşfetmek, anlayabilm..