Henüz küçük bir çocukken, dünya kocaman bir yerdi. İnsanlar da öyle. Kalabalıklar arasında yürürken, onların görebildiği bir çok şeyi göremezdim. Çünkü küçücüktüm. Benden çok daha uzun insanların y..
Biz hep çocuk değil miydik? Hüzünlerimiz ve sevinçlerimizle, hatalarımız ve doğrularımızla. Ya küçücük yüreklerimizde büyüttüğümüz koca hayallerimiz. İşte onlardı bizi birer..
Mutsuz mudur tüm aşklar? Belki çok, belki biraz mutlu ama bir o kadar da mutsuz. Her gülün dikeni olduğu gibi, ya da dikeni yok sayıp gülü sevmek gibi… Her sabahın bir akşam..
Hayat, küçük öykülerden oluşan koca bir romandı. Bizler de kendi öykülerimizin baş Kahramanlarıydık. Bir bütünün parçasıydık her birimiz. Kimi zaman sürüklüyordu daimi akan berrak b..
Hayal kırıklığı can yakıcı ruhsal bir silah ne yazık ki! Ne denebilir ki? O hayalin bir anda anlamsızlaşmasına mı; tüm umutlarla inşa edilen masalın mimarisinin bir anda yerle bir olmasına ..
Bize, “İyi ki doğmuşsun” dendiğinde, iyi ki doğmuşluğumuzu yeniden hatırlatan bir günü daha geride bıraktım. Bugünden itibaren yeni bir yaşın getireceği olgunluğa ve hayatın tüm sürpriz ve ..
Bazen yaşıyoruz işte öylesine… Bazense büyük amaçlar için çırpınıp duruyoruz. Ya bir kenara itip unuttuklarımız… Hala kıymetini anlayamadığımız savurganlıklarımız… G..
“İçimizdeki çocuk”, hep küçük kalan yanımız… Hayata daha sıkı sarılmamızda, enerjimizi taze tutarak cesaret gösterileri yapmamızda belki de en büyük etken! Yerine göre olgun davranı..
Aslında o kadar değerli varlıklarız ki, çoğumuz kendimize haksızlık etmeye devam ediyoruz. Bedenimizi, düşüncelerimizi ve hayatımızı yönlendirebilecek iradeye sahipken başkalarına teslim etmeyi kol..
Şimdiye kadar bizi unutmaya hafızam varmadı. Büyük haksızlık olurdu herşeyi yok saymak. Yaşadığım en güzel anılar, bizde saklıydı. Bitmiş olsa bile gururla anlattığım bir hi..