İş yerimin bulunduğu cadde ana cadde olmasa da trafiğin yoğun olduğu bir cadde. Özellikle tam karşımızda pazar yerinin olması bazı günler bu yoğunluğu daha da arttıyor. Cadde, etrafındaki sokaklarla b..
Ailemizi seçemeyiz. Doğarız küçük bir toplum içinde; bakarız, annemiz, babamız, kardeşlerimiz vardır. Ve diğer akrabalarımız. O topluluk içinde yaşarız, severiz onları; et tırnak misali dokuyla, kanla..
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu. Çok yakından tanıyamadım. İzin verdiği kadar yaklaşabildim ona. Aykırı biriydi. Bilgisayar programcılığı yapıyordu. Ben ne istersem söylemem yetiyordu ve hemen o program..
‘’O şehri hiç sevmiyorum’’ dedi. ‘’Kötü şeyler yaşadım orada!’’Yıllarca beynimden silmeye çalıştığım mimlerim geldi aklıma o an. O isim, o şarkı, o koku, o çiçek ve daha neler neler…Duyma..
Hiç çaresiz kaldınız mı bu hayatta? Eliniz böğrünüzde denir ya işte öyle. Kimsesiz, bir ağaç kovuğundan çıkmışcasına… Boğazınız parçalanırcasına imdat diye bağırırken bu milyarlık dünyada sesinizi duy..
Yaş ilerledikçe insan korkularından arınmaya başlıyor. Karanlık, yalnız kalma gibi korkular yavaş yavaş terk etmeye başlıyor . Hele bir de ölümü her canlı için doğal bir olay olarak görüyorsunuz ..
Bir odada kalabalık bir grup olarak toplandığımızı düşünelim. Ve maalesef sigara da içiyoruz. Koyu bir sohbetin içindeyiz. Yavaş yavaş odayı kaplayan duman artarak bizi neredeyse nefes alamaz hal..
Yaşam bir süreçtir insanlar için. Bu süreç içinde yaşanılanlar da günahıyla sevabıyla yaşayan kişiye aittir. Ama bizim milletimizde güzel bir adet vardır. Ölene saygı! Ya da vardı da, artık o değ..
Tanrılaştırmak değil ki bu. Biz tapmıyoruz ona. Sadece borcumuzu ödemek, emanetini korumak, hayallerindeki Türkiye’ye ulaşmak için önderliğini hala içimizde hissediyoruz. İçtiği içki, açtığı başla..
Günlük hayatın karmaşasında kendi rutinimiz içinde döner dururuz. Aynı sokaklar, aynı alışveriş merkezleri farkında olmayan gider geliriz. Önünden geçtiğimiz evler, işyerleri bizim için birer görüntüd..