Vasiyetimdir. Ben gittikten sonra, son toprak da örttüğünde kefenimi, ve bütün hengame bittiğinde yani... beni bilenler kalsın. Tüm vah vahçılar gitsin evvela. Şöyle üç beş kafamın içini bilen du..
Bugün canım hiçbir iş yapmak istemiyor. Beni bilenler pek de şaşırmaz bu lafıma. Yazı yazmak da içimden gelmiyordu ya... Yağmur vardı biraz buralarda sabah. Sonradan kar yağdı lapa lapa. Benim için bu..
Bir şehir var hatıramda, Yarım yamalak sevdam gibi...Gözümün önüne bir geliyor, Bir gidiyor...Ayrılıkmış kokusu, Yanık kömür gibi...Tuhaf; burnumda tütüyor.Bu yaranın y..
Önce Restoranım'da müşterimdi Gözde. Sonra neşesinden, gözlerindeki sımsıcak enerjisinden içim kaynadı. Kafamız da uyuşmuştu. Her öğlen olmasa da gelirlerdi yemeklerimden yemeye. Banu en yakın iş ark..
Bahsettiklerinden epeyce alt üst olduğum için, bana yazdıklarına tekrar bakabilmem biraz zaman aldı. “Adam evli!” diye yazmıştı en son. “Ah!” dedim içimden. Keşke âşık oldum diye yazdığında “tam beni..
Oh!!! eksik olan şeyi buldum... Şu an biraz müzik lazımmış meğer bana… Olanı biteni sindirebilmem için galiba. Duygu kabızı olmuşum gibi geliyor bana. Ne kadar tuhaf; çok eskide de laf ishali olmuşluğ..
Hayatımdaki birçok şeyden korkarken, hatta belki o ansızın çıkagelen nefretten beni bir tek sen tutuyorsun umut. Sanki uçurumun kenarındayım. Öyle bir manzara var ki önümde, belki de kenarına yaklaş..
Şimdi… Şu anda… Bugün… Sevmiyorum… Sevemiyorum bugün ne kendimi, ne bahçemde ufaladığım ekmeği çekingen sıçrayışlarla yutan serçeyi. Oynamıyorum işte. Verin misketlerimi geri. İstemiyorum her güne üm..
Özledim. Hayallerim olmasını, heyecanlarım olmasını özledim. Yazmayı ve okudukça, okundukça çoğalmayı özledim. Kendi sahnelerimi ve kahve kokusu kıvamında bitmeyen ümitlerimi… Sohbetimi özledim. Kit..
Sonbahar yapraklardaki canlı renklerle geri geldi hayatımıza. Canımızı sıkan yağmuruyla da başladı sayılır artık kış. Yeni mevsim hoş mu geldi hayatımıza? Hayır. Hüzünlü bakışlarla izliyorum haberleri..