Bu kenti sevdim dedim Benim olsun demedim kiSevdim dedimse, akşam kızıllığını Gönlüm gibi akıp giden şu çayıŞu ormanı şu denizi şu dağıBenim olsun demedim kiHasan Hüseyin1..
Yedi yıl önceydi. Sıcak bir Haziran günü, terden yüzümün yağlandığı, atletimin vücuduma sıkıca yapıştığı, boğucu bir akşamüzeriydi. Adını şimdi hatırlamadığım bir barda karşılaştım onunla. Suskun v..
ajandadan numaralardüşürdüm telefona yoktunuz...kirli suratlar tarihin abecesinde bir dipnot...sustum ve öldümsiz yoktunuz... Aşkı, kenar mahalle kızlarının şuh bakışl..
Eskiden de sevgiler düşlerdim ben, şimdi deOysa aşk değil artık bir tutam gül ve leylakAğır kokularıyla ormanı kaplayarak Yangınlar var dönüşsüz yolların bitiminde…Robert DesnosŞi..
Son dönemlerde Adıyamanlı bir çok kişinin şiir kitabı yayınlandı. Dikkat ederseniz ‘şair’in yerine kişinin’ ibaresini kullandım. Çünkü hiçbir edebi değeri olmayan sözcüklerin yan yana gelerek basılmas..
Bugün Ukrayna sınırları içinde olan Pripyat kentinde (nükleer reaktörde çalışanların yaşadığı) Çernobil nükleer santralinde, 1986 yılında büyük bir patlama meydana geldi. Patlama sonucu hızla yayılan..
Terk edilmiş, eski bir tren istasyonunda tanışmıştık. Kurşuni renkteki bulutların gökyüzünü kapladığı bir gündü. Sürgün yıllarımızdı, kendinden kaçan iki düş kaçağıydık. Heybemizde eski zaman epopel..