Blogda bir müzisyen.... Yazılarıyla tanıdığımız, kalemini konuşturan, cümleleri bir nota gibi dizelerine döken blog yazarlarımızdan biri o...Adı Okan Ünver.. Namı diğer SERİNGELTanışalı çok az o..
Yaşamın karanlığı yüzüme vuruyor gündüzümde. Hiç bir varlık, hiç bir ses hiç bir duygu yetmiyor kendime. Vurgunluğu derin denizlerde sol yanıma yemiş gibi nefes alamaz oldum. Çıkarttılar denizden koy..
Gecenin gözü kaldı üzerimde.. Karanlık, sessiz ve ürkütücü. Sessiz sessiz atıyorum çığlıklarımı hilal ay üzerinden yıldızlara.. Göktaşları parçalanıyor, yalancı kuyruklu yıldızlar yaratıyor. Bu sefe..
Korkusundaydı yalnızlığım.. Bir gece vakti gelip vurdular susturulmuş gümüş rengi kurşunlarla. Tam yüreğime isabet etti, yığıldı gecenin ortasına.. Sessizliği yarıp geçen uğultusuyla tam yerinden mıh..
Bu gece yok oluşumun bilmiyorum kaçıncı gecesi. Avuçlarım hala titrek, hala dikenli hala ürkek . Sen, bitişinin kaçıncı sabahındasın bilmiyorum. Kaç kez sabah oldu, kaç güne ışık doğdu, kaç gece k..
Tenim soğumuyor bu gece Gidişler boynumu büküyor geceye Her gecenin bir sabahı var derler Hani benim sabahım nerede... Anasonla uyuşturuyorum gözlerimi Gözyaşlarımı kadehde bo..
Sevdiklerim, sevmediklerim.. Okuduklarım, okuyamadıklarım.. Gördüklerim, göremediklerim.. Yaşadıklarım, yaşayamadıklarım.. Sevildiğim, sevilemediğim.. İnandığım, inanama..
Oturuyordum.. Oturuyordum ve manzarada boğuluyordum.. Yüksek tepenin rüzgarı gözlerimi kurutuyor, Gözlerime yağmuru çağırıyordum.. Tam kalkmış, dönerken vazgeçişlerime masumca....
Bir bayram sessizliğindeydi gece. Suskun... Hiç bir geceden farkı yoktu aslında, hiç bir karanlıktan yada hiç bir yalnızlıktan farkı yoktu.. Eskiler takıldı gözlerime sadece, çocukluğum... Hiç bir g..
Ayrılığın kıyısında dolmuş yüreklerimizle parçalanıyor ay yüzlü gece... Camlarda beklenen ellerimin buğusu silinmiş. Gözlerim belkide hiç varılmayacak sabahları gözlüyor... Dışarda yağmur yağıyor içim..