Nerden duydum, ne zaman duydum hatırlamıyorum. Ama akla gelen başa gelir sözünü bu aralar sık dile getirir oldum. Nedense aklıma gelen de hep kötüsü olur. Bir şeyin kötüye gitme ihtimali varsa, mutl..
Aslında her şey bir bebeğimizin olmasına karar verdiğimizde başladı. Onunla ilgili heyecanlar, endişeler, beklentiler, sorumluluklar... Hepsi birbirine karıştı. Ona mektup* yazmıştım, kalbime yakın..
Gün gelir son ümidimiz de harcanır ruhumuzun boşluğunda ve bu da belki de son kibrit aleviydi yüreğimizde. Gün gelir soluksuz kalırız okyanus diplerinde, öylece savunmasız. Boşunadır çırpınışlarımız, ..
Bir sabah uyanıp da çıkacaksın yola ne yöne gittiğini bilmeden. Bırakıp da ardında dertleri bir bir silkinivereceksin tüm yorgunluğundan yaşamın. Açıp da bembeyaz bir yelken yeni ufuklara, alışacaksı..
'' Sabaha karşı bir cami avlusuna bırakıvermişler onu. Ayaza aldıramadan bir banka terkedivermişler. Daha bir hafta önce dünyaya açmışken gözlerini bir çizgi çekivermişler kaderine... Minik bir k..
Öylece duruyorduk kapısında. Geçtiğimiz yolardaki evleri, insanları izlemekten nasıl oraya geldiğimizi hatırlamıyorum ama varmıştık işte. Kapıyı açmasını bekliyorduk. Bir zamanlar mavimsi yeşile boyal..
İnsanın dişleri olması gayet normal bir durum ve bunları bebekken çıkarması da olağan bir durum ama bu kadar mı zor ve yorucu çıkar bu dişler? Her bebeğin ilk kabusu o minicik karnındaki gaz kabarcı..
İstanbul Hatırası, bilinen tipik Ahmet Ümit polisiye romanı. Kitabın ilk basımının üzerinden bir yıl geçmesine rağmen görüşlerimi şimdi paylaşma ihtiyacını hissettim. Reklamı son derece iyi yapılan..
Hani aniden anılara dalar, şöyle bir gözünden geçer ya yaşadıkların... Hani iç çekerek ya da buruk bir gülümseme ile hatırlanır ya en unutulmaz anlar... Hani bir tanıdık bir şarkının, bir cümlesinde..
Dün beni İstanbul'un nem kokan sokaklarında görmüşler Yaşanmışlık çökmüşmüş yüreğime, hüzün çökmüşmüş gözlerime Ne selamlarını almışım gelip geçenlerin ne demişim bir merhaba tanıdıklara Atarke..